A B C D E F G H I K Ł M N O P R S T U W Z

Schody

Definicja

Schody, to element budowli lub urządzenia terenowego umożliwiający połączenie w jeden komunikacyjny ciąg pieszy różnych poziomów budowli lub terenu [1].  Przykład schodów pokazano na rys.1.

Schody CRF (żelbet)

Rys.1 Schody belkowe bez „duszy” . Podstawowe elementy: belki nośne, stopnie, spoczniki, barierki. [Autor: Chodor-Projekt (2014)]

Wymiary schodów

Graniczne wymiary schodów stałych o różnym przeznaczeniu określa [2], § 68, co podano w tab.1.

Tab. 1 Graniczne wymiary schodów [2] § 68.1Tab szer i wys stopni schodów-1

Związek między wysokości $h$ i szerokością $s$ stopnia schodowego

.Schody wyposażone są w stopnie o wymiarach przystosowanych do długości kroku ludzkiego. Doświadczalnie ustalono, że długość kroku ludzkiego wynosi 63 cm (wg [3] 62,5 cm).

W jednym kroku należy pokonać dwie wysokości  stopnia 2h oraz jedną szerokość s. Stąd podstawowa „ustawowa” formuła(§ 69, [2], pkt. 4:

$$\begin{equation}  2h+s = 60 \text {  do  } 65 \, cm \label{1} \end {equation}$$

Zainstalowanie w budynku schodów lub pochylni ruchomych nie zwalnia z obowiązku zastosowania schodów lub pochylni stałych ( [2] § 67 ).

Szerokość schodów oraz wysokość stopni

Szerokość użytkowa schodów zewnętrznych do budynku powinna wynosić co najmniej 1,2 m, przy czym nie może być mniejsza niż szerokość użytkowa biegu schodowego w budynku, przyjęta zgodnie z wymaganiami określonymi wyżej. Szerokość użytkową schodów stałych mierzy się między wewnętrznymi krawędziami poręczy, a w przypadku balustrady jednostronnej – między wykończoną powierzchnią ściany a wewnętrzną krawędzią poręczy tej balustrady. Szerokości te nie mogą być ograniczane przez zainstalowane urządzenia oraz elementy budynku.

 Wymaganie, o którym mowa wyżej, nie dotyczy budynków w zabudowie jednorodzinnej i w zabudowie zagrodowej oraz budynków rekreacji indywidualnej, mieszkań dwupoziomowych oraz dojść do urządzeń technicznych.

Szerokość stopni stałych schodów wewnętrznych powinna wynikać z warunku określonego wzorem: 2h + s = 0,6 do 0,65 m, gdzie h oznacza wysokość stopnia, s – jego szerokość.

Szerokość stopni schodów zewnętrznych przy głównych wejściach do budynku powinna wynosić w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych i budynkach użyteczności publicznej co najmniej 0,35 m.

Szerokość stopni schodów wachlarzowych powinna wynosić co najmniej 0,25 m, natomiast w schodach zabiegowych i kręconych szerokość taką należy zapewnić w odległości nie większej niż 0,4 m od poręczy balustrady wewnętrznej lub słupa stanowiącego koncentryczną konstrukcję schodów.

Liczba stopni

W jednym biegu nie powinno być więcej niż 17 stopni, a w budynkach opieki zdrowotnej 14. W przypadku schodów zewnętrznych liczba stopni w biegu nie powinna przekraczać 10.
Najczęściej ze względu na zmęczenie użytkowników, biegi mają po 9-12 stopni. W schodach wewnętrznych nie należy stosować biegów mających mniej niż 3 stopnie, gdyż łatwo się wtedy potknąć.

W typowym domu jednorodzinnym w celu połączenia dwóch kondygnacji o standardowej wysokości 260-270 cm, projektuje się najczęściej schody mające 12-15 stopni – wraz ze stopniem początkowym. Wysokość kondygnacji jest liczona od posadzki dolnej do górnej płaszczyzny stropu piętra.

Nachylenie biegów

Nachylenie biegu schodowego  w stosunku do poziomu stosunek wysokości do szerokości stopnia.  Ze wzoru (%\ref{1}$) i zalecanych wysokości stopni (tab.1), wynika, że nachylenie biegów może wahać się w granicach od 18 do 320, a w schodach strychowych, piwnicznych i przemysłowych może nawet wynosić 450.
Najbardziej strome są schody drabiniaste od 60 do 65o i drabiny do 75o.

Materiały na schody

Schody są budowane z rozmaitych materiałów [3]:
kamienia
drewna
stali
betonu
żelbetu

Rodzaje schodów

Wybrane rodzaje schodów [1]:
awaryjne (ewakuacyjne) – p. rozdział Schody ewakuacyjne,
bezspocznikowe, czyli takie, które nie posiadają spoczników (np. jednobiegowe i jednokierunkowe),
drabiniaste – o nachyleniu 60 do 65o ,
dwubiegowe – o dwóch biegach, np.  na rys.1,
jednobiegowe – o jednym biegu, np. na rys.2,
jednokierunkowe  – o jednym kierunku biegu, np. na rys. 2 ,
kręcone – o stopniach ułożonych na linii śrubowej , np. na rys. 4
lewoskrętne (lewe) – o kierunku ruchu w lewo,
łagodne ( o nachyleniu do 30o )
łamane  – składają się z kilku krótszych biegów o zmiennym kierunku przedzielonych spocznikami. Dla kąta załamania:
360o – dwubiegowe powrotne,
180o – dwubiegowe łamane, lub po prostu dwubiegowe (rys.1)
90o –  łamane jednobiegowe
o stopniach obustronnie podpartych, np. na belkach policzkowych rys.1 i rys. 2)
płytowe (ze stopniami ułożonymi na płycie, np. na rys. 3)
policzkowe (ze stopniami mocowanymi do belek policzkowych, np. rys.1 i rys. 2)
powrotne – łamane pod kątem  360o
prawoskrętne (prawe) – o kierunku ruchu w lewo,
proste – o prostym układzie i konstrukcji, najczęściej jednobiegowe, jednokierunkowe,
rozdzielne – załamane pod kątem 90o w prawo i lewo – np. rys. Wikipedia
ruchome – schody o biegach i wraz z nimi stopniach przesuwanych mechanicznie, najczęściej jednobiegowe, jednokierunkowe , artykuł Wikipedia
spiralne ( kręcone, kręte) , np. rys.4 ,
spocznikowe – schody ze spocznikiem,
stale – nie będące ruchomymi,
strome – o nachyleniu powyżej  36do  60o (powyżej drabiniaste),
terenowe – ukształtowane w terenie , najczęściej z materiałów lokalnych,
wachlarzowe – stopnie mają kształt trapezu i są oparte na planie łuku (lub elipsy). Schody reprezentacyjne  umieszczane w centralnym punkcie pomieszczenia
wewnętrzne – położone wewnątrz pomieszczenia,
wewnętrzne lokalne
wielobiegowe – schody dwu- lub trójbiegowe ( rozdzielne),
wspornikowe – schody jednobelkowe z zamocowanymi w niej wspornikowo stopniami (najczęściej dwuwspornikowe z belką nośna w środku)
wygodne – o nachyleniu max 36o , o wymiarach stopni spełniających warunek ($\ref{1}$), szerokości wg tab.1, ze spocznikami co
zabiegowe- stopnie o zróżnicowanej szerokości łamania biegu schodów.: wewnętrzna część stopnia jest węższa, a zewnętrzna (przy ścianie) szersza. Mogą być także wyposażone w spocznik,
zewnętrzne – schody na zewnątrz budynku, np. wejściowe lub na taras, lub pożarowe na elewacji zewnętrznej.

Najczęściej stosowane są schody policzkowe oraz płytowe.

Schody policzkowe

Schody o stopniach obustronnie podpartych na belkach obejmujących stopnie schodowe. Belki te zwane są policzkami.

Na rys. 1 pokazano schody z belkami policzkowymi żelbetowymi, a na rys.2. drewnianymi.

Drewniane Schody policzkowe [www.perfectschody.com]

Rys.2. Drewniane schody policzkowe [www.perfectschody.com]

Schody płytowe

Schody o stopniach ułożonych na płycie pokazana na rys.3.

Schody kręcone (kręte)

Na rys. 4 pokazano schody kręcone (kręte) na przykładzie cudownych schodów z kaplicy Loretto, USA (1878).

Rys.4 Schody kręcone w kaplicy Loretto [4]

Obecnie najczęściej schody kręcone wykonuje się jako reprezentacyjne w gmachach lub przemysłowe, stalowe – w celu zmniejszenia powierzchni zabudowy.

Schody ewakuacyjne

Schody ewakuacyjne są to schody, umożliwiające mieszkańcom lub innym użytkownikom opuszczenie budowli w nadzwyczajnej sytuacji, najczęściej w czasie pożaru. Stanowią pionową część drogi ewakuacyjnej i powinny spełniać wymogi, dotyczące szerokości biegu, uwzgledniające potencjalną liczbę ewakuowanych osób.

Schodów i pochylni ruchomych nie zalicza się do dróg ewakuacyjnych.

Schody ewakuacyjne jako część drogi ewakuacyjnej

Wysokość drogi ewakuacyjnej w ciągu schodów  powinna spełniać warunki ogólne dla dróg ewakuacyjnych.

Na drogach ewakuacyjnych jest zabronione stosowanie  spoczników ze stopniami oraz schodów ze stopniami zabiegowymi, jeżeli schody te są jedyną drogą ewakuacyjną.

Szerokość drzwi w drodze ewakuacyjnej

Szerokość drzwi na drodze ewakuacyjnej z klatki schodowej,  prowadzących na zewnątrz budynku lub do innej strefy pożarowej powinna być nie mniejsza niż szerokość biegu klatki schodowej., a ponadto:

  1. Najmniejsza szerokość drzwi powinna wynosić 0,9 m w świetle ościeżnicy, przy czym:
  2. szerokość drzwi, stanowiących wyjście ewakuacyjne z budynku, a także szerokość drzwi na drodze ewakuacyjnej z klatki schodowej, prowadzących na zewnątrz budynku lub do innej strefy pożarowej , powinna  być nie mniejsza niż szerokość biegu klatki schodowej,
  3. Skrzydła drzwi, stanowiących wyjście na drogę ewakuacyjną, nie mogą, po ich całkowitym otwarciu, zmniejszać wymaganej szerokości tej drogi.
  4. Wysokość drzwi na drodze ewakuacyjnej powinna wynosić 2 m.

Na drogach ewakuacyjnych miejsca, w których zastosowano pochylnie lub stopnie umożliwiające pokonanie różnicy poziomów, powinny być wyraźnie oznakowane.

Biegi i spoczniki schodów ewakuacyjnych

 Biegi i spoczniki schodów oraz pochylnie służące do ewakuacji powinny być wykonane z materiałów niepalnych i mieć klasę odporności ogniowej co najmniej:
1) w budynkach o klasie odporności pożarowej „A”, „B” i „C” – R 60,
2) w budynkach o klasie odporności pożarowej „D” i „E” – R 30.
Wymaganie klasy odporności ogniowej nie dotyczy klatek schodowych wydzielonych na każdej kondygnacji przedsionkami przeciwpożarowymi oraz schodów na antresolę w pomieszczeniu, w którym się ona znajduje, jeżeli antresola ta jest przeznaczona do użytku nie więcej niż 10 osób.
W budynku niskim o klasie odporności pożarowej „D” lub „E” w obudowanych klatkach schodowych, zamykanych drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej E I 30, dopuszcza się wykonanie biegów i spoczników schodów z materiałów palnych.
Odległość między ścianą zewnętrzną, stanowiącą obudowę klatki schodowej, a inną ścianą zewnętrzną tego samego lub innego budynku powinna być ustalona zgodnie z
[2] § 271, jeżeli co najmniej jedna z tych ścian nie spełnia wymagań klasy odporności ogniowej określonej według § 216 jak dla stropu budynku z tą klatką schodową.
Dopuszcza się przeprowadzenie drogi ewakuacyjnej do wyjścia na zewnątrz budynku z klatki schodowej oraz z poziomych dróg komunikacji ogólnej przez hol, mogący spełniać także funkcje uzupełniające do funkcji wynikających z przeznaczenia budynku, takie jak: recepcyjna, ochrony budynku, drobnej sprzedaży, pod warunkiem że:
1) przez jeden hol możliwe jest przeprowadzenie drogi ewakuacyjnej tylko z jednej klatki schodowej, przy czym ograniczenie to nie odnosi się do klatek schodowych z odrębnym, nieprowadzącym przez ten hol, wyjściem ewakuacyjnym,
2) hol nie znajduje się w strefie pożarowej PM o gęstości obciążenia ogniowego powyżej 500 MJ/m2 ani też zawierającej pomieszczenie zagrożone wybuchem,
3) hol jest oddzielony od poziomych dróg komunikacji ogólnej, tak jak jest to wymagane dla klatki schodowej, o której mowa w pkt 1,
4) wolna szerokość drogi ewakuacyjnej jest co najmniej o 50% większa od szerokości poziomej drogi ewakuacyjnej w budynku, prowadzącej do tego wyjścia, określonej zgodnie z [2] § 242 ust. 1 dla kondygnacji budynku o największej liczbie przewidywanych osób, znajdujących się tam jednocześnie,
5) wysokość holu w miejscu, w którym przebiega droga ewakuacyjna, jest nie mniejsza niż 3,3 m, 6) szerokość drzwi wyjściowych na zewnątrz budynku jest większa o 50% od minimalnej szerokości drzwi wyjściowych określonej zgodnie z [2] § 239,ust. 4.
6) Dopuszczalną długość drogi od wyjścia z klatki schodowej, o której mowa w ust. 2, do wyjścia na zewnątrz budynku określa się zgodnie z [2], ust. 3.

Klatki schodowe ewakuacyjne

Większość ewakuacyjnych klatek schodowych powinna być obudowana i oddymiana.

Liczba ewakuacyjnych klatek schodowych

W budynkach W i WW najczęściej potrzeba dwóch klatek schodowych.

Zgodnie z [2]:

  • w budynku wysokim  W i wysokościowym  WW powinny być co najmniej dwie klatki schodowe obudowane i oddzielone od poziomych dróg komunikacji ogólnej oraz pomieszczeń przedsionkiem przeciwpożarowym, odpowiadającym odrębnym wymaganiom.,
  • w budynku niskim N i średniowysokim SW wystarcza jedna ewakuacyjna klatka schodowa. W budynku wysokim W niezawierającym strefy pożarowej ZL II dopuszcza się stosowanie tylko jednej klatki schodowej, jeżeli powierzchnia rzutu poziomego budynku nie przekracza 750 m2.
  • dopuszcza się dodatkowe pionowe drogi komunikacji ogólnej, niespełniające tych wymagań, jeżeli łączą one kondygnacje w obrębie jednej strefy pożarowej.

Współcześnie zaleca się przeprowadzenie symulacji pożaru CFD  i na tej podstawie takiej analizy dobranie parametrów poziomych i pionowych dróg pożarowych., a następnie w razie konieczności wystąpienie o odstępstwo od ogólnych warunków ochrony pożarowej budynku określonych w Rozporządzeniu.

W budynku wysokim (W) i wysokościowym (WW) dopuszcza się wykonywanie klatek schodowych, stanowiących drogę ewakuacyjną wyłącznie dla stref pożarowych ZL IV, bez przedsionków oddzielających je od poziomych dróg komunikacji ogólnej, jeżeli:
1) każde mieszkanie lub pomieszczenie jest oddzielone od poziomej drogi komunikacji ogólnej drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej E I 30,
2) klatki schodowe są zamykane drzwiami dymoszczelnymi,
3) klatki schodowe są wyposażone w urządzenia zapobiegające zadymieniu lub w samoczynne urządzenia oddymiające uruchamiane za pomocą systemu wykrywania dymu.
W budynku średniowysokim (SW) i wyższym, w strefie pożarowej ZL V, drzwi z pomieszczeń, z wyjątkiem higieniczno-sanitarnych, prowadzące na drogi komunikacji ogólnej, powinny mieć klasę odporności ogniowej co najmniej E I 30.
W budynku wysokim (W) i wysokościowym (WW), w strefach pożarowych innych niż ZL IV, a także w krytym ciągu pieszym (pasażu), do którego przylegają lokale handlowe i usługowe, oraz w przekrytym dziedzińcu wewnętrznym należy zastosować rozwiązania techniczno-budowlane zabezpieczające przed zadymieniem poziomych dróg ewakuacyjnych.
W podziemnej kondygnacji budynku, w której znajduje się pomieszczenie przeznaczone dla ponad 100 osób, oraz budowli podziemnej z takim pomieszczeniem, należy zastosować rozwiązania techniczno-budowlane zapewniające usuwanie dymu z tego pomieszczenia i z dróg ewakuacyjnych.
Wyjście z klatki schodowej na strych lub poddasze powinno być zamykane drzwiami lub klapą wyjściową o klasie odporności ogniowej co najmniej:
1) w budynkach niskich (N) – E I 15, 2) w budynkach średniowysokich (SW) i wyższych – E I 30.
Schody wewnętrzne w mieszkaniach w budynku wielorodzinnym oraz w budynku jednorodzinnym, zagrodowym i rekreacji indywidualnej, a także budynku tymczasowym nieprzeznaczonym na cele widowiskowe lub inne zgromadzenia ludzi, mogą nie spełniać wymagań stawianych drogom ewakuacyjnym.
Ściany wewnętrzne i stropy stanowiące obudowę klatki schodowej lub pochylni powinny mieć klasę odporności ogniowej określoną  jak dla stropów budynku. Wymaganie to nie dotyczy pionowych dróg komunikacji ogólnej przebiegających wyłącznie w obrębie jednej strefy pożarowej.
Piwnice powinny być oddzielone od pozostałej części budynku, z wyjątkiem budynków ZL IV niskich (N) i średniowysokich (SW) stropami i ścianami o klasie odporności ogniowej co najmniej R E I 60 i zamknięte drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej E I 30. Jeżeli drzwi do piwnic znajdują się poniżej poziomu terenu, schody prowadzące z tego poziomu powinny być zabezpieczone w sposób uniemożliwiający omyłkowe zejście ludzi do piwnic w przypadku ewakuacji (np. ruchomą barierą).
W budynku wysokim (W) i wysokościowym (WW) piwnice powinny być oddzielone od klatki schodowej przedsionkiem przeciwpożarowym.
Za równorzędne wyjściu do innej strefy pożarowej, uważa się wyjście do obudowanej klatki schodowej, zamykanej drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej E I 30, Wyposażonej w urządzenia zapobiegające zadymieniu lub służące do usuwania dymu, a w przypadku, o którym mowa w § 246 ust. 5 – zamykanej drzwiami dymoszczelnymi. Wyjście z klatki schodowej ewakuacyjnej powinno prowadzić na zewnątrz budynku, bezpośrednio lub poziomymi drogami komunikacji ogólnej, których obudowa odpowiada odrębnym wymaganiom , a otwory w obudowie mają zamknięcia o klasie odporności ogniowej co najmniej E I 30.

Szerokość biegu klatki schodowej ewakuacyjnej

Szerokość biegu klatki schodowej ewakuacyjnej powinna spełniać minimalne warunki jak dla schodów zwykłych. Ponadto w  budynkach użyteczności publicznej oraz budynkach produkcyjnych łączną szerokość użytkową biegu oraz łączną szerokość użytkową spocznika  w klatce schodowej, stanowiącej drogę ewakuacyjną, należy obliczać proporcjonalnie do liczby osób mogących przebywać równocześnie na kondygnacji, na której przewiduje się obecność największej ich liczby, przyjmując co najmniej 0,6 m szerokości na 100 osób.

Obudowa i oddymianie ewakuacyjnych klatek schodowych

Wymagania dotyczące ewakuacyjnych klatek schodowych zawiera  rozporządzenie [2]. Ewakuacyjne klatki schodowe powinny być obudowane i zamykane drzwiami oraz wyposażone  w urządzenia zapobiegające zadymieniu lub służące do usuwania dymu, w budynkach: 1)  niskim (N), zawierającym strefę pożarową ZL II, 2) średniowysokim (SW), zawierającym strefę pożarową ZL I, ZL II, ZL III lub ZL V, 3) niskim (N) i średniowysokim (SW), zawierającym strefę pożarową PM o gęstości obciążenia ogniowego powyżej 500 MJ/m2 lub pomieszczenie zagrożone wybuchem.

Klatki schodowe i przedsionki przeciwpożarowe, stanowiące drogę ewakuacyjną w budynku wysokim (W) dla stref pożarowych innych niż ZL IV i PM oraz w budynku wysokościowym (WW), powinny być wyposażone w urządzenia zapobiegające ich zadymieniu. Klatki schodowe i przedsionki przeciwpożarowe, stanowiące drogę ewakuacyjną w budynku wysokim (W) dla strefy pożarowej PM, powinny być wyposażone w urządzenia zapobiegające zadymieniu lub samoczynne urządzenia oddymiające uruchamiane za pomocą systemu wykrywania dymu.

 Głównym celami instalacji oddymiania klatek schodowych są:
  • Umożliwienie bezpiecznej ewakuacji ludzi z przestrzeni zagrożonej pożarem,
  • Wentylacja dróg ewakuacyjnych tj.: odprowadzenie gorących gazów spalinowych, a co za tym idzie obniżenie temperatury na poziomych drogach ewakuacyjnych,
  • Zapobieganie rozprzestrzenianiu się trujących produktów spalania.

Rozróżniamy dwa podstawowe rodzaje wentylacji oddymiającej klatki schodowe:

  • wentylacja grawitacyjna gdzie produkty spalania są odprowadzane poprzez klapy oddymiające zainstalowane w stropie w obrębie klatki schodowej lub okna fasadowe,
  • wentylacja mechaniczna przy użyciu wentylatorów oddymiających i napowietrzających.

W celu określenia wymaganej powierzchni czynnej oddymiania klatki schodowej należy:

  • uwzględnić wysokość budynku tj.: dla budynków średniowysokich przyjmujemy 5% a dla wysokich i wysokościowych 7,5% powierzchni rzutu poziomego klatki schodowej,
  • określić wymaganą powierzchnię napowietrzania tj.: otworów napowietrzających, która musi być o 30% większa niż powierzchnia geometryczna otworów oddymiających

Powyższe zalecenia, wynikają z dotychczasowego [wrzesień 2014] doświadczenia oraz wynikających stąd przepisów normowych między innymi [5], [6]. Niestety metody te często zawodzą na co wskazują obserwacje prowadzone podczas rzeczywistych pożarów. Dlatego współcześnie zaleca się stosowanie analizy numerycznej- symulacji pożaru w czasie rzeczywistym z modelowaniem przepływu powietrza  w pomieszczeniach wentylowanych  w szczególności w garażach, atriach oraz klatkach schodowych.

Dżwigi ewakuacyjne

 W budynku ZL I, ZL II, ZL III lub ZL V, mającym kondygnację z posadzką na wysokości powyżej 25 m ponad poziomem terenu przy najniżej położonym wejściu do budynku oraz w budynku wysokościowym (WW) ZL IV, przynajmniej jeden dźwig w każdej strefie pożarowej powinien być przystosowany do potrzeb ekip ratowniczych, spełniając wymagania Polskiej Normy dotyczącej dźwigów dla straży pożarnej.
Dojście do dźwigu dla ekip ratowniczych powinno prowadzić przez przedsionek przeciwpożarowy spełniający wymagania określone w [2], § 232 . Ściany i stropy szybu dźwigu dla ekip ratowniczych powinny mieć klasę odporności ogniowej wymaganą jak dla stropów budynku, zgodnie z [2], § 216. Szyb dźwigu dla ekip ratowniczych powinien być wyposażony w urządzenia zapobiegające zadymieniu.

Literatura

  1. Skowroński W. (Red.), (2008), Ilustrowany leksykon architektoniczno-budowlany, Arkady, Warszawa
  2. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Tekst  jednolity Dz.U. 2019 poz. 1065 z późn zmianami [https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20190001065/O/D20191065.pdf ]
  3. Neufert E. (2011), Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego, 4. wydanie polskie (39. wydanie niemieckie), Arkady, Warszawa 2011
  4. Kaplica Loretto (Santa Fe), [ https://pl.wikipedia.org/wiki/Kaplica_Loretto_(Santa_Fe) ]
  5. Węgrzyński, W., i in. (2014), Systemy wentylacji pożarowej w budynkach. Inżynier Budownictwa, 9, 54–61, [ http://www.inzynierbudownictwa.pl/dodatek_specjalny,bezpieczenstwo_w_budownictwie,artykul,systemy_wentylacji_pozarowej_w_budynkach,7636 ]
  6. PN-EN 12101-6:2007, Systemy kontroli rozprzestrzeniania dymu i ciepła, Część 6: Wymagania techniczne dotyczące systemów różnicowania ciśnień – Zestawy urządzeń, Zmiana EN 12101-13, Zał. C

________________________________

Comments : 0
O autorze
* dr inż. Leszek Chodor. Architekt i Inżynier Konstruktor; Rzeczoznawca budowlany. Autor wielu projektów budowli, w tym nagrodzonych w konkursach krajowych i zagranicznych, a między innymi: projektu wykonawczego konstrukcji budynku głównego Centrum "Manufaktura" w Łodzi, projektu budowlanego konstrukcji budynku PSE w Konstancinie Bielawa, projektów konstrukcji "Cersanit" ( Starachowice, Wałbrzych, Nowograd Wołyński-Ukraina), projektu konstrukcji hali widowiskowo-sportowej Arena Szczecin Autor kilkudziesięciu prac naukowych z zakresu teorii konstrukcji budowlanych, architektury oraz platformy BIM w projektowaniu.

Twój komentarz do artykułu

Translate »