Przekrycia hal stalowych. Łuki i kopuły

Konstrukcje łukowe od czasów starożytnych są jednym z ważniejszych elementów architektury i konstrukcji budowlanych.  Przekrycia płaskie nie były traktowane jako inżynierskie.

Konstrukcje  łukowe

Wprowadzenie

Pierwszą łukową konstrukcją z żelaza był pokazany na rys. 19, most  Coalbrookdale wybudowany  w latach 1777 -1781 r. w Shropshire, Anglia.  

Iron Bridge w Shropshine

Rys. 21. Pierwsza na świecie konstrukcja z żelaza Iron Bridge w Shropshine (1778)  [1]

Największym na świecie samonośnym łukiem jest Gateway Arch w Saint Louis, USA otwarty w 1965 roku, choć zaprojektowany już w 1947 r. przez fińskiego architekta Eero Saarinen’a. Monument ma wysokość 192 m i formę odwróconej krzywej łańcuchowej  [2]. Jest 62 piętrowym budynkiem wysokim, jednym z najwyższych w Saint Louis. Rozpiętość łuku przy podstawie wynosi 192 metry (tyle samo co jego wysokość). Elementy konstrukcyjne, z których jest zbudowany łuk, to trójkąty równoboczne o boku 16,5 m przy podłożu, do 5,2 m w najwyżej położonym punkcie. Konstrukcja wykonana jest z dwupłaszczowych modułów stalowych o przekroju trójkątnym. Wewnętrzny płaszcz ze stali węglowej grubości 10 mm tworzy powłokową konstrukcję, natomiast zewnętrzny płaszcz ze stali nierdzewnej jest wykończeniem łuku. Nowatorska konstrukcja nie posiada wewnętrznego szkieletu nośnego; moduły są samonośne.

Gateway_Arch

Rys. 22. Największy stalowy łuk GateWay Arch, Saint Louis (1965) [2]

Konstrukcje łukowe w obiektach kubaturowych

Prezentacja Crystal Palace w roku 1851 (rys.2) zapoczątkowała erę żelaza w budownictwie i stosowanie żelaznych, a następnie stalowych  łuków do przekryć hal. Za największą konstrukcję stalową dzisiaj uważany jest Stadion Narodowy „Ptasie Gniazdo”  w Pekinie, który został zbudowany na Igrzyska Olimpijskie w 2008 roku (rys.21a). Konstrukcja stalowa stadionu zawiera wiele przenikających się łuków stalowych (rys. 21b). 

Konstrukcja Narodowego Stadionu w Pekinie

Rys.23 Narodowy stadion w Pekinie: widok konstrukcji, b) przenikające się łuki [3]

Wybrane detale konstrukcyjne konstrukcji łukowych na przykładzie projektu Hali Głównej Targów Kielce [4],  przedstawiono na rys.22

Konstrukcja łuku na Tragach w Kielcach

Rys.24. Konstrukcja łuku na Tragach w Kielcach [4]

W przypadku łuku z możliwością przemieszczania podpór względem – przy obciążeniu wyłącznie pionowym nastęuje znaczna redukcja momentów zginających. Ta właściwość powoduje, że w przeciwieństwie do belek i ram, łuki nawet o dużej rozpiętości mogą być wykonywane z materiałów kruchych (np. cegły, kamienie, beton niezbrojony, oraz … żeliwo), co z kolei uzasadnia fakt, że w początkach stosowania żelaza w postaci żeliwa lub żelaza kutego, ale przed wynalezieniem stali – łuki i słupy (a nie belki i ramy),  były podstawową formą konstrukcyjną przekryć żelaznych.
Zastosowanie elementów krzywoliniowyh (łuków, sklepień, kopuł) prowadzi do lepszych konstrukcji od użycia elementów prostych (belek, płyt), szczególnie obecnie, gdy trudności w wykonawstwie tracą na znaczeniu wobec rozwoju technologii, urządzeń  i techniki produkcji oraz montażu konstrukcji.
Jeśli dla danej konfiguracji obciążenia oraz podpór łuku dobierzemy tak geometrię pręta, że momenty zginające znikają we wszystkich jego przekrojach, to taki kształt nazywa się racjonalną osią łuku. W takim przypadku uzyskamy minimalne wymiary przekroju poprzecznego pręta łuku
W przypadku łuku trójprzegubowego mamy dwa główne przypadki pokazane na rys. 23
Podstawowe kształty łuku trójprzegubowego

Rys.25. Podstawowe kształty łuków, na przykładzie łuku trójprzegubowego: a) łuk paraboliczny, b) łuk kołowy

Dla pionowego obciążenia równomiernie rozłożonego na rzut łuku (cięciwę) racjonalnym kształtem jest parabola (rys. 23a) Odpowiada to obciążeniu śniegiem. Dla obciążenia radialnego równomiernie rozłożonego na długości łuku racjonalnym kształtem jest koło (rys.23b). Odpowiada to zastępczemu obciążeniu wiatrem.
Cechą charakterystyczną pracy łuku jest występowanie rozporu (poziomych reakcji podporowych), które zwykle stanowią własność niekorzystną, wymuszają stosowanie specjalnych elementów konstrukcyjno-architektonicznych w postaci bardziej sztywnych podpór, ściągów, przypór itp.
W przypadku łuku obciążonego pionowo (rys. 23a) siły rozporu wynoszą:
$$\begin{equation} H_A=H_B=\frac { q \cdot l^2} {8 \cdot f} \label{1}\end{equation}$$
W przypadku 23b) rozpór jest zerowy.

Wyboczenie i imperfekcje łuku

Siłę krytyczną przy wyboczeniu w płaszczyźnie łuku w normie  [5] wzór D.3 zaleca sie szacować z zależności:
$$\begin{equation} N_{cr}= \left (\cfrac{\pi} {\beta \cdot s} \right )^2 \cdot EI_z\label{2}\end{equation}$$
gdzie: β – współczynnik długości wyboczeniowej, $s$- połowa długości  łuku (mierzona po osi łuku)  , EIz – sztywność giętna łuku w płaszczyźnie,
Siłę krytyczną przy wyboczeniu z płaszczyzny płaszczyzny łuku w normie [5], wzór D.4 zaleca się wyznaczać z zależności
$$\begin{equation}N_{cr}= \left (\cfrac{\pi} {\beta \cdot l} \right )^2 \cdot EI_y \label{3}\end{equation}$$
gdzie: $l$ – rzut długości łuku , $EI_y$ – sztywność giętna przekroju z płaszczyzny łuku.
 Wartości współczynników β podano na wykresach D.4 do D.7  [5].
Współcześnie nie jest zalecane wyznaczanie długości wyboczeniowych łuków i szacowanie sił krytycznych z zależności normowych ($\ref{2}$) i ($\ref{3}$). Obecnie siły krytyczne wyznacza się numerycznie w analizie wyboczeniowej LBA bez potrzeby wyznaczania długości wyboczeniowych  pod obciążeniami oraz  równoważnymi siłami imperfekcji, które podano  w  [5], rys. D.8, D.9  i omówiono w artkule autora.

Wyboczenie z płaszczyzny łuku lub  zwichrzenie płaskiej postaci zginania coraz częściej zabezpiecza się zabiegami konstrukcyjnymi, na przykład poprzez sprzężenie dwóch łuków w kierunku bocznym w sposób pokazany na rys.24 lub 25

Kładka w Toronto. Sprzężenie łuków przeciw wyboczeniu z płaszczyzny

Rys.26. Przykład sprzężenia łuków przeciw wyboczeniu z płaszczyzny. Kładka Humber Bay Arch Bridge w Toronto, Kanada  [6]

Sprzężeni łuków przeciw wyboczeniu Moses MabhidaStadium

Rys.27. Przykład sprzężenia łuków przeciw wyboczeniu z płaszczyzny. Stadion Moses-Mabhida_Stadium [7]

Sklepienia i kopuły

Przekrycia jednokrzywiznowe (sklepienia) i dwukrzywiznowe (kopuły) wyczerpująco omówiono w artykule  [8].

Sklepienia z blach trapezowych

Łukowe blachy trapezowe

Łukowe blachy trapezowe są wyrobem hutniczym uzyskiwanym poprzez wygięcie panela  na promień R wzdłuż długości fałd (rys.27, 28).

Panel łukowy z blachy fałdowej

Rys.28. Panel łukowy z blachy fałdowej [9]

System łukowych blach trapezowych znajduje zastosowanie w obiektach użyteczności publicznej, obiektach handlowych, przemysłowych i magazynowych zarówno jako jednowarstwowe przekrycia samonośne, jak i przekrycia dwuwarstwowe, z warstwą izolacji termicznej.

Zdolność konstrukcji do przenoszenia obciążeń pionowych wynika z sił wewnętrznych występujących w łukach głównie w postaci sił normalnych, zaś stosowane dotychczas w budownictwie blachy trapezowe przenoszą obciążenia w postaci sił gnących, co znacznie ogranicza rozpiętość między podporami. Dopiero zastosowanie blach trapezowych giętych łukowo w sposób ciągły pozwala na zwielokrotnienie nośności i osiągnięcie rozpiętości między podporami nawet do 20 m, co pozwala na zminimalizowanie konstrukcji oraz redukcję czasu i kosztów budowy.
Łukowe blachy trapezowe łączą w sobie zalety sklepień łukowych – walory architektoniczne i znaczną wytrzymałość – z najnowszymi osiągnięciami w technologii profilowania blach.

Łukowe blachy trapezowe są produkowane w Polsce przez Arcelor Mittal [9] pod nazwami handlowymi LT 40 i LT 70 i wytwarzane są na zautomatyzowanych, sterowanych komputerowo liniach technologicznych. Proces produkcji obejmuje w jednym zintegrowanym cyklu trapezowanie i ciągłe gięcie łukowe blachy. Promień gięcia blach łukowych podlega stałej kontroli laserowej. Asortyment obecnie produkowanych trapezowych blach łukowych zestawiono w materiałach [9]

System Floline (Legato)

 Z blach przedstawionych w pkt. 8.1. można kształtować sklepienia: jednopowłokowe lub  dwupowłokowe, pokazane na rys. 29.

System przekryć łukowych Legato (lub Floline)

Rys.29 System przekryć łukowych Legato (lub Floline) [10]

Systemy złożone jest z blachy nośnej (spodniej), ocieplenia, profilu dystansowego oraz z blachy trapezowej wierzchniej.

System Legato przekryć łukowych z blach trapezowych opracowała austriacka firma Zeman & Co Gesellschaft mbH . Firma Zeman obecnie prowadzi w Polsce spółkę Zeman HDF ( Hale, Dachy , Fasady) Greschbach-Zeman-Pokój. W 2013 roku Zeman sprzedał 50% udziałów w firmie Florprofile dla ArcelorMittal Construction, partnera od 1999 roku. System Legato jest produkowany przez Arcelor Mittal [11] również dzisiaj, choć bardziej znany jest tożsamy system Floline [12].

Dla płaskich blach trapezowych korzystamy  z tabel, które przy założeniu określonych obciążeń, schematu statycznego i rozpiętości, zawierają dokładne dane umożliwiające dobór profilu blachy. Dla elementów łukowych nie ma możliwości zestawienia podobnych tablic, gdyż nośność  elementów łukowych zależy nie tylko od rozpiętości i warunków obciążenia, ale także w znacznym stopniu od stosunku rozpiętości do promienia łuku. Stawiając sobie zadanie uwzględnienia wszystkich pośrednich wartości promieni, należałoby sporządzić niezliczoną ilość tabel dla różnych przypadków rozpiętości i obciążenia. Jest to praktycznie niemożliwe. Przeliczenie do tej pory ogromnej  liczby przypadków wykazuje jednak, że istnieje określony stosunek rozpiętości do promienia, przy którym, lub w pobliżu którego, uzyskuje się pod względem statycznym, najlepszy efekt ekonomiczny. Takie wytyczne wskazano w systemie Floline [13].

Graniczne rozpiętości łuków w systemie Floline określano na podstawie badań eksperymentalnych, które pozwoliły dobrać optymalne parametry oraz  oszacować nośność przekryć dla konkretnych rozwiązań, w tym konkretnych rozwiązań dla profili dystansowych oraz łączników blachy nośnej z profilem dystansowym i profilu z blachą wierzchnią.

System Hupro

Amerykańsko-kanadyjski system hal łukowych Hupro [14] daje możliwość budowy hal o rozpiętości od 9 do 42 m  i długości, będącej wielokrotnością szerokości 61 ,0 cm podstawowego panela.  System zaprojektowano z warunku szybkiego montażu i łatwego transportu. Hale doskonale naddają się na obiekty sportowe, przemysłowe, magazynowe, garażowe i inne. Na rys. 30 pokazano zastosowanie hali na zadaszenie kortów tenisowych z zaznaczeniem sposobu wentylacji.

 System przekryć łukowych Hupro

Rys. 30 System przekryć łukowych Hupro  [15]

Realizacja dwupowłokowego łuku z blach fałdowych  – Hala Targi Kielce

Na rys. 31 pokazano wejście główne do reprezentacyjnej hali Targów w Kielcach, w której zastosowano dwupowłokowe sklepienie z blach fałdowych, a na rys. 32 widok na przekrycie od zewnątrz i od wewnątrz obiektu

Przekrycie dwupowłokowe. Reprezentacyjna hala Targi Kielce

Rys 31. Przekrycie dwupowłokowe. Reprezentacyjna hala Targi Kielce [16]

Zastosowane rozwiązanie przekrycia dwupowłokowego zastosowanego w konstrukcji hali z rys. 29 pokazano na rys. 30, detal „a”. Na warstwę wierzchnią przekrycia zastosowano łuk systemu Floline  z profilu LT 40x 0,75 (tab. 4), giętego  na promień 7,5 m i 37,8 m,  a na warstwę dolną (nośną) łuk z profilu LT40x0,88 , giętego na promień 7,3 m i 37,6 m. Pomiędzy blachami zastosowano dano dystansowy zetownik gięty na zimno Z 60x150x 1,5 zg. Profile dystansowe stężano między sobą prętami C 50x110x 1,5 zg. Powyższa konstrukcja stanowi odstępstwo od zaleceń systemu Floline, który opracowano i przebadano dla profili dystansowych kapeluszowych, pokazanych na rys. 33. To odstępstwo niestety spowodowało nadmierną odkształcalność przekrycia i problemy eksploatacyjne obiektu.

uk nośny dwupowłokowego systemu Floline i kapeluszowy profil dystansowy

Rys 32. Łuk nośny dwupowłokowego systemu Floline i kapeluszowy profil dystansowy

Jak pokazano w pracy [16] przekrycia jednopowłokowe i dwupowłokowe z blach fałdowych można i należy analizować jako powłoki średniej grubości podatne na ścinanie według teorii Reisnera-Mindlina (np. za pomocą programu ABAQUS). Sztywność na ścinanie powłoki złożonej można określić w zadaniu pomocniczym, na płytowo tarczowym modelu wycinka łukowego o przekroju złożonym ze ścianek profilu dystansowego oraz łukowych blach fałdowych. Ten sposób analizy pozwala zaprojektować przekrycie o dowolnych krzywiznach oraz różnych profilach dystansowych i pozwala prawidłowo dobrać łączniki pomiędzy profilem dystansowym i blachą nośną oraz wierzchnią.

Konstrukcje z blach profilowanych innych niż trapezowe

Sklepienia z blachy falistych

W ostatnich latach intensywnie zaczęły rozwijać się konstrukcje powłokowo-gruntowe w zastosowaniu na mosty i wiadukty i przepusty drogowe, ale także na przekrycia obiektów kubaturowych [17], [18].

Na rys. 34 pokazano jedną z wizji architektonicznych hal w epoce architektury zrównoważonej [18] , spełniającej wiele kryteriów budownictwa ekologicznego i energooszczędnego. Struktura EcoSheel  składa się z dziewięciu sklepień , z których każde jest odpowiednio mniejsze od wyższego. Taka konstrukcja pozwala wprowadzić światło naturalnego światła do wnętrza przestrzeni poprzez okna wbudowane w końcach sklepienia. Sklepienia te mogą być wykonane jako dwupowłokowa i może być łatwo izolowana do dowolnej grubości, poprzez wdmuchanie izolacji między dwiema powłokami. Odzysk  wody deszczowej jest łatwy ze względu na głębokie fałdy , które naturalnie zbierają wodę i kierują  ją na do rynien w podstawie . Ogniwa fotoelektryczne lub kolektory słoneczne są montowane na zakrzywionej powierzchni budynku co podnosi ich efektywność. System Multi – EcoShell Eco jest wykorzystywany na  budynki biurowe , przychodnie , restauracje, obiekty handlowe , winnice , a nawet obudowy istniejących obiektów.

Hala łukowa z blach falistych

Rys. 33. Hala łukowa z blach falistych [19]

W przypadku konstrukcji powłokowych, współpracujących z gruntem projektujemy ją jako odkształcalną i możemy wymiarować według różnych teorii, z których największe zastosowanie ma metoda kanadyjska [20] lub  skandynawska  [21].

Przekrycia z innych blach profilowanych

Obok blach trapezowych i falistych na sklepienia łukowe stosuje się również inne blachy profilowane lub siatki, dostosowane do wizji architektonicznej:

  1. blachy płaskie na rąbek stojący ułożone na powierzchni jedno- lub dwu-krzywiznowej, najczęściej prostokreślnej po linii rąbków (rys. 35)
  2. blachy z regularnymi wytłoczeniami (rys.36),
  3. blachy z nieregularnymi krzywiznami i wytłoczeniami (rys.37)
  4. blachy z innymi wytłoczeniami, na przykład pokazanymi na rys. 38.
 Przekrycie dwukrzywiznowe z blach płaskich na rąbek

Rys. 34 Przekrycie dwukrzywiznowe z blach płaskich na rąbek

 

Blachy z wytłoczeniami na krzywiźnie stożka

Rys. 35 Blachy z wytłoczeniami na krzywiźnie stożka [22]

Blachy z nieregularnymi wytłoczeniami i krzywiznami

Rys. 36 Blachy z nieregularnymi wytłoczeniami i krzywiznami [23]

Blachy z rozmaitymi wytłoczeniami

Rys. 37 Blachy z rozmaitymi wytłoczeniami  [23]

Analizy konstrukcyjne takich nieregularnych przekryć  należy prowadzić dla indywidualnie aproksymowanych powierzchni, na których są rozpięte, a także z użyciem odpowiednich programów, elementów i algorytmów, numerycznych. Wymiarowanie zaleca się prowadzi ogólną metodą imperfekcyjną (realną), dobierając siły równoważne od imperfekcji w sposób standardowy.

Przekrycia cięgnowe

Przekrycia cięgnowe wyczerpująco omówiono w artykule Przekrycia cięgnowo-membranowe.Literatura

  1. [https://pl.wikipedia.org/wiki/Iron_Bridge]
  2. Wikipedia, https://pl.wikipedia.org/wiki/Gateway_Arch
  3. Wikipedia, (2015), Beijing National Stadium, [  https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Beijing_National_Stadium&oldid=690816850 ]
  4. Kaczmarek, J., Polimex Mostostal Siedlce. (2010), Rysunki  warsztatowe konstrukcji. Rozbudowa Targów Kielce- hala G.
  5. PN-EN 1993-2:2010, Projektowanie konstrukcji stalowych, Część 2: Mosty stalowe
  6. [Wikipedia, (2010)  https://en.wikipedia.org/wiki/Humber_Bay_Arch_Bridge ]
  7. Wikipedia. (2010), Moses Mabhida Stadium. In Wikipedia, the free encyclopedia. [ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Moses_Mabhida_Stadium&oldid=683619800 ]
  8. Chodor, L., Powałek, M. (2015). Kopuła siatkowa. PiWiki -Inżynierowie i Architekci Chodor-Projekt. https://chodor-projekt.net/encyclopedia/kopula-siatkowa/
  9. ArcelorMittal, (2009, May), Floline curved metal panels, [ http://ds.arcelormittal.com/repo/AMC%20Eastern%20Europe/DOCUMENTATION/Floline_EN.pdf ]
  10. Zeman Z6, (2009, May). System Legato. Das selbsttragende Bogensystem  vom Erfinder. The self-supporting arch system  from the inventor., [
    http://www.zeman-stahl.com/images/stories/prospekte/legato%20prospekt%20de%20zebau.pdf? ]
  11. ArcelorMittal, (2009, May), Floline curved metal panels, [ http://ds.arcelormittal.com/repo/AMC%20Eastern%20Europe/DOCUMENTATION/Floline_EN.pdf ]
  12. ArcelorMittal. (2009, May). GlobalRoof (R). Floline Blachy łukowe. http://ds.arcelormittal.com/repo/AMC%20Eastern%20Europe/DOCUMENTATION/Arval_BlachyLukoweFloline_view.pdf
  13. ArcelorMittal, (2009, May). GlobalRoof (R). Floline Blachy łukowe, [ http://ds.arcelormittal.com/repo/AMC%20Eastern%20Europe/DOCUMENTATION/Arval_BlachyLukoweFloline_view.pdf ]
  14. Kurzawa Z., Rzeszut K., Szumigała, M. (2015). Stalowe konstrukcje prętowe. Część III Konstrukcje z łukami, elementy cienkościenne, pokrycia membranowe, elementy zespolone, belki podsuwnicowe. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej.
  15. Hupro, (1985), Stalowe hale Hupro. Infromacje techniczne,, [ http://www.hupro.pl/informacje-techniczne/ ]
  16. Chodor L. (2014), Ekspertyza techniczna.  Rozszczelnianie pokrycia hali E  na terenie Targów Kielce. Polskie Inwestycje, sp.j. Grażyna i Anna Chodor; Archiwum Chodor-Projekt, sp. z o.o.
  17. Machelski C. (2008). Modelowanie mostowych konstrukcji gruntowo-powłokowych. Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne
  18. Janusz L., Madaj A. (2009), Obiekty inżynierskie z blach falistych: projektowanie i wykonawstwo. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności
  19. Sparacia J. (2015), Eco Architecture: Eco Shell Multi-Use Building System gets powered by renewable energy. Ecofriend, [ http://www.ecofriend.com/eco-architecture-eco-shell-multi-use-building-system-gets-powered-by-renewable-energy.html ]
  20. CAN-CSA S6-00, CHBDC (2000), Buried Structures, Canadian Standards Asociation – International
  21. TRITA-BKN Nr 112, Pettersson J., Sundquist, (2014),  Design of soil steel composite bridges, 5th Ed., Stockholm
  22. Wikipedia, (2015), Vulcania, Saint- Ours,[  https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Vulcania_w_Saint-Ours&oldid=36559637 ]
  23. Inox, (2009), Wytłoczenie, Wzór i Tekstura – Trzeci wymiar powierzchni stali nie-rdzewnych (Seria Budowlana, Księga 14), [ http://www.worldstainless.org/Files/issf/non-image-files/PDF/Euro_Inox/3D_Finishes_PL.pdf ]

________________________________

Comments : 0
O autorze
* dr inż. Leszek Chodor. Architekt i Inżynier Konstruktor; Rzeczoznawca budowlany. Autor wielu projektów budowli, w tym nagrodzonych w konkursach krajowych i zagranicznych, a między innymi: projektu wykonawczego konstrukcji budynku głównego Centrum "Manufaktura" w Łodzi, projektu budowlanego konstrukcji budynku PSE w Konstancinie Bielawa, projektów konstrukcji "Cersanit" ( Starachowice, Wałbrzych, Nowograd Wołyński-Ukraina), projektu konstrukcji hali widowiskowo-sportowej Arena Szczecin Autor kilkudziesięciu prac naukowych z zakresu teorii konstrukcji budowlanych, architektury oraz platformy BIM w projektowaniu.

Twój komentarz do artykułu

Translate »