Bezpieczeństwo pożarowe budowli i konstrukcji (+)

A B C D E F G H I K Ł M N O P R S T U W Z
Be Bł Bu
Bel Bet Bez

Bezpieczeństwo pożarowe budowli i konstrukcji (+)

Leszek Chodor, 4 września 2014

Leszek Chodor, 7 września 2016
12-03-2025 rewizja po dużej awarii portalu
W przypadku nieczytelnych treści, proszę powiadomić: leszek@chodor.co

Artykuł w ciągu ostatnich 24 godzin czytało 13 Czytelników

Bezpieczeństwo pożarowe konstrukcji budowlanych, a ogólnie budowli i budynków jest jednym z ważniejszych cech, którą w Prawie budowlanym[1] postawiono na równi z nośnością i statecznością konstrukcji (art. 5, ust. 1, pkt,1, lit. b;  art 9, ust.3, pkt 5 i in.) Bezpieczeństwo pożarowe budynków i ich konstrukcji jest przedmiotem całego VI działu warunków technicznych, które powinny spełniać budynki [2]. 
Bezpieczeństwo pożarowe, to stan maksymalnego ograniczenia zagrożeń od ognia i pożaru dla ludzi, ich życia, zdrowia, mienia i środowiska, uzyskany dzięki stosowaniu zasad prewencji (warunków prawa, norm i wiedzy), wykorzystaniu zabezpieczeń technicznych oraz sprawnemu systemowi ratownictwa.

Spis treści ukryj
1 Tablice projektowe
1.1 Kategorie pożarowe zagrożenia ludzi ZL
1.2 Klasa odporności pożarowej budynku
1.3 Klasa odporności ogniowej elementów budynku
1.4 Strefy pożarowe
1.5 Długości dojść ewakuacyjnych
1.6 Odległość między zewnętrznymi ścianami budynków
2 Zasady ogólne
2.1 Kryteria projektowe w sytuacji pożarowej
2.2 Uwarunkowania prawne ochrony pożarowej obiektów budowlanych
2.3 Bazowe i dyrektywne techniczne warunki pożarowe
2.3.1 Bazowe warunki pożarowe
2.3.2 Dyrektywne warunki pożarowe
2.4 Standardy (normy)
2.4.1 Normy „pożarowe” z zakresu konstrukcji budowlanych
2.4.2 Architektura i budownictwo ogólne
2.4.3 Instalacje elektryczne
2.4.4 Zagrożenie wybuchem
2.4.5 Sygnalizacja pożaru
2.4.6 Sprzęt, urządzenia i środki gaśnicze
2.4.7 Ochrona odgromowa
2.4.8 Projektowanie urządzeń przeciwpożarowych
2.4.9 Inne
3 Uzgadnianie projektu pod względem ochrony pożarowej
4 Odstępstwo od warunków ochrony pożarowej
5 Klasy odporności ogniowej budynków
5.1 Budynek w znaczeniu „pożarowym”
5.2 Strefa pożarowa
5.3 Kategoryzacja pożarowa budynku
5.4 Gęstość obciążenia ogniowego
5.5 Odporność ogniowa konstrukcji
5.6 Przekrycie a pokrycie dachu w sensie „pożarowym” i różnice z teorią konstrukcji
5.6.1 Istota różnic
5.6.2 Wytrzymałość ogniowa pokrycia z blach dachowych
5.7 Konstrukcja dachu, a główna konstrukcja nośna
6 Rzeczoznawca d/s ochrony przeciwpożarowej – deregulacja zawodu ?
6.1 Zadania rzeczoznawcy w Polsce -postulowane i rzeczywiste
6.2 Polski realizm z czasów powszechnie państwowych trwa
6.3 Zadania rzeczoznawcy w Polsce po deregulacji zawodów (2015)
6.4 Dawne (i dotychczasowe) zasady uzgadniania projektu
6.4.1 Dotychczasowe zasady uzgadniania projektu
6.4.2 Czy deregulacja ?
7 Przykłady
7.1 Przykład 1 [Wymagana odporność ogniowa żelbetowego słupa hali]
7.2 Przykład 2 [Wymagana odporność ogniowa żelbetowego kratownicy i płatwi]
7.3 Przykład 3 [ Wymagana odporność ogniowa blachy fałdowej pokrycia dachu]
7.4 Podziel się:
7.5 Like this:
7.6 Podobne artykuły

Tablice projektowe

Kategorie pożarowe zagrożenia ludzi  ZL

Tab.1 Kategorie pożarowe zagrożenia ludzi ZL

Kategorie pożarowe zagrożenia ludzi ZL

Klasa odporności pożarowej budynku

Tab.2 Klasy odporności pożarowej budynku kategorii ZL

Klasy odporności pożarowej budynku ZL

Tab.3 Obniżenie klasy odporności pożarowej budynku niskiego (N) kategorii ZL

Obniżenie klasy odporności ogniowej budynków niskich kastegoii ZL

Tab.4 Klasy odporności pożarowej budynku kategorii
PM i ZL (o kubaturze ≥ 1000 m3)

Uwagi do  klasyfikacji odporności pożarowej budynków:

  1. Jeżeli część podziemna budynku jest zaliczona do ZL, klasę odporności pożarowej budynku ustala się, przyjmując jako liczbę jego kondygnacji lub jego wysokość odpowiednio: sumę kondygnacji lub wysokości części podziemnej i nadziemnej, przy czym do tego ustalenia nie bierze się pod uwagę tych części podziemnych budynku, które są oddzielone elementami oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej co najmniej R E I 120 (§212, ust 5 w.t.),
  2. Jeżeli część podziemna budynku jest zaliczona do ZL, klasę odporności pożarowej budynku ustala się, przyjmując jako liczbę jego kondygnacji lub jego wysokość odpowiednio: sumę kondygnacji lub wysokości części podziemnej i nadziemnej, przy czym do tego ustalenia nie bierze się pod uwagę tych części podziemnych budynku, które są oddzielone elementami oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej co najmniej R E I 120  (§212, ust 6 w.t.)
  3. Klasa odporności pożarowej części budynku nie powinna być niższa od klasy odporności pożarowej części budynku położonej nad nią, przy czym dla części podziemnej nie powinna być ona niższa niż „C” (§212, ust 7 w.t.),
  4. Jeżeli w budynku znajdują się pomieszczenia produkcyjne, magazynowe lub techniczne, niepowiązane funkcjonalnie z częścią budynku zaliczoną do ZL, pomieszczenia te powinny stanowić odrębną strefę pożarową, dla której oddzielnie ustala się klasę odporności pożarowej, zgodnie z zasadami określonymi w tab. 4, z uwzględnieniem wymagań dla stropów –  § 220 w.t. (§212, ust 8 w.t.)
  5. Pomieszczenia, w których są umieszczone przeciwpożarowe zbiorniki wody lub innych środków gaśniczych, pompy wodne instalacji przeciwpożarowych, maszynownie wentylacji do celów przeciwpożarowych oraz rozdzielnie elektryczne, zasilające, niezbędne podczas pożaru, instalacje i urządzenia, powinny stanowić odrębną strefę pożarową (§212, ust 6 w.t.).
  6. Wymagania dotyczące klasy odporności pożarowej budynków określone wyżej oraz dotyczące klas odporności ogniowej elementów budynków i rozprzestrzeniania ognia przez te elementy określone wyżej , z zastrzeżeniem § 271 ust. 8a (wymogi dotyczące budynków of lasu)  – nie dotyczą budynków (§213, w.t.):
    1) do trzech kondygnacji nadziemnych włącznie:
    a) mieszkalnych: jednorodzinnych, zagrodowych i rekreacji indywidualnej, z zastrzeżeniem § 217 ust. 2 (wymogi dotyczące odległości między budynkami),
    b) mieszkalnych i administracyjnych w gospodarstwach leśnych;
    2) wolnostojących do dwóch kondygnacji nadziemnych włącznie:
    a) o kubaturze brutto do 1500 m3 przeznaczonych do celów turystyki i wypoczynku,
    b) gospodarczych w zabudowie jednorodzinnej i zagrodowej oraz w gospodarstwach leśnych,
    c) o kubaturze brutto do 1000 m3 przeznaczonych do wykonywania zawodu lub działalności usługowej i handlowej, także z częścią mieszkalną;
    3) wolnostojących garaży o liczbie stanowisk postojowych nie większej niż 2;
    4) inwentarskich o kubaturze brutto do 1500 m3.
  7. W budynkach wyposażonych w stałe samoczynne urządzenia gaśnicze wodne, z wyjątkiem budynków ZL II oraz wielokondygnacyjnych budynków wysokich (W) i wysokościowych (WW), dopuszcza się (§214, w.t.):
    1) obniżenie klasy odporności pożarowej budynku o jedną w stosunku do wynikającej z tab.2 do 4 ;
    2) przyjęcie klasy „E” odporności pożarowej dla budynku jednokondygnacyjnego ,
  8. Dopuszcza się przyjęcie klasy „E” odporności pożarowej dla jednokondygnacyjnego budynku PM o gęstości obciążenia ogniowego przekraczającej 500 MJ/m2, pod warunkiem zastosowania:
    1) wszystkich elementów budynku nierozprzestrzeniających ognia;
    2) samoczynnych urządzeń oddymiających w strefach pożarowych o powierzchni przekraczającej 1000 m2.
  9.  Obniżenie klasy odporności pożarowej budynku, w przypadkach wymienionych w pkt. 7 i  8 nie zwalnia z zachowania wymaganej pierwotnie klasy odporności ogniowej elementów oddzielenia przeciwpożarowego, określonej w § 232 w.t.

 

Klasa odporności ogniowej elementów budynku

Tab. 5 Klasa odporności ogniowej elementów budynku

Klasa odporności ogniowej elementów budynku

Uwagi do  klasyfikacji odporności ogniowej elementów budynków:

  1. W tab. 5 (i niżej w uwadze 3-2)) określenie „przekrycie dachu”  użyto w specyficznym „pożarowym” sensie, odmiennym od stosowanym w branży konstrukcji budowlanych.
    W teorii i praktyce konstrukcji budowlanych  przez przekrycie budynku dachu rozumie się system elementów konstrukcyjnych (nośnych), który umożliwia pokrycie dachu płytami, blachą z ułożoną na nich izolacją termiczną oraz przecie deszczową.  Przekryciem jest więc układ dźwigarów dachowych (w tym kratowych), płatwi, krokwi i często słupów lub ścian. Natomiast „pożarowe przekrycie dachu” jest nazywane „pokrycicem dachu”. W niniejszym artykule używamy znaczenia pożarowego „przekrycia dachu” , ale projektanci konstrukcji  powinni zwracać uwagę na różnicę znaczeń w celu uniknięcia pomyłek.
  2. W tab.5 z konstrukcji budynku podzielono na dwie części: konstrukcję główną i „konstrukcję dachu”. Taki podział nie jest  jednoznaczny, bo zależy od zachowania się całej konstrukcji ogarniętej pożarem, co omówiono w dalszej części artykułu. 
  3. Elementy budynku, o których mowa w ust. 1, powinny być nierozprzestrzeniające ognia, przy czym dopuszcza się zastosowanie słabo rozprzestrzeniających ogień:
    1) elementów budynku o jednej kondygnacji nadziemnej ZL IV oraz PM, o maksymalnej gęstości obciążenia ogniowego strefy pożarowej do 500 MJ/m2;
    2) ścian wewnętrznych i zewnętrznych oraz elementów konstrukcji dachu i jego przekrycia w budynku PM niskim o maksymalnej gęstości obciążenia ogniowego strefy pożarowej do 1000 MJ/m2;
    3) ścian zewnętrznych w budynku niskim ZL IV.

Tab. 6 klasa odporności ogniowej elementów oddzielenia przeciwpożarowego

Klasa odporności ogniowej elementów oddzielenia przeciwpożarowego

Uwagi:

  1. Ściany i stropy stanowiące elementy oddzielenia przeciwpożarowego powinny być wykonane z materiałów niepalnych, a występujące w nich otwory – obudowane przedsionkami przeciwpożarowymi lub zamykane za pomocą drzwi przeciwpożarowych bądź innego zamknięcia przeciwpożarowego (§ 232. 1. w.t.).
  2. W ścianie oddzielenia przeciwpożarowego łączna powierzchnia otworów, o których mowa w ust. 1, nie powinna przekraczać 15% powierzchni ściany, a w stropie oddzielenia przeciwpożarowego – 0,5% powierzchni stropu. Ograniczenia nie stosuje się do otworów w ścianach oddzielenia przeciwpożarowego w garażu, które znajdują się na drogach manewrowych (§ 232. 2. w.t.).
  3. Przedsionek przeciwpożarowy powinien mieć wymiary rzutu poziomego nie mniejsze niż 1,4 x 1,4 m, ściany i strop, a także osłony lub obudowy przewodów i kabli elektrycznych z wyjątkiem wykorzystywanych w przedsionku oraz z wyjątkiem zespołów kablowych, o których mowa w § 187 ust. 3 – o klasie odporności ogniowej co najmniej E I 60 wykonane z materiałów niepalnych oraz powinien być zamykany drzwiami i wentylowany co najmniej grawitacyjnie, z zastrzeżeniem § 246 ust. 2 i 3 (§ 232. 3. w.t.).
  4. Klasa odporności ogniowej elementów oddzielenia przeciwpożarowego oraz zamknięć znajdujących się w nich otworów w budynkach, o których mowa w § 213, powinna być nie mniejsza od określonej w ust. 4 dla budynków o klasie odporności pożarowej „D” i „E”.

 

Tab. 7 klasa odporności ogniowej wypełnienia otworu w ścianie

Klasa odporności ogniowej wypełnienia otworów w ścianie pozarowej

Tab. 8 klasa odporności ogniowej elementów kotłowni

Klasa odporności ogniowej elementów kotłowni

Strefy pożarowe

Tab. 9 Dopuszczalne powierzchnie stref pożarowych ZL w m2

Strefy pożarowe budynków ZL

Tab. 10 Dopuszczalne powierzchnie stref pożarowych PM w m2

Strefy pożarowe w budynkach PM

Uwagi do  wielkości stref pożarowych w budynkach PM:

  1. Dopuszcza się powiększenie powierzchni stref pożarowych, o których mowa w § 228, pod warunkiem ich ochrony:
    1) stałymi samoczynnymi urządzeniami gaśniczymi wodnymi – o 100%;
    2) samoczynnymi urządzeniami oddymiającymi – o 50%. (§ 229. 1. w.t.)
    Przy jednoczesnym stosowaniu urządzeń 1) i 2) dopuszcza się powiększenie stref pożarowych o 150%.
  2. W budynku jednokondygnacyjnym lub na ostatniej kondygnacji budynku wielokondygnacyjnego wielkości stref pożarowych  PM  z wyjątkiem garaży, można powiększyć o 100%, jeżeli budynek nie zawiera pomieszczenia zagrożonego wybuchem i jest wykonany z elementów nierozprzestrzeniających ognia oraz zastosowano samoczynne urządzenia oddymiające.(§ 230. 1.  w.t.)
  3. W budynku jednokondygnacyjnym wielkości stref pożarowych PM, z wyjątkiem garażu, nie ogranicza się, pod warunkiem zastosowania stałych samoczynnych urządzeń gaśniczych wodnych i samoczynnych urządzeń oddymiających (§ 230. 2.  w.t.)

Tab. 11 Dopuszczalne powierzchnie stref pożarowych IN w m2

Wielkości stref pożarowych budynku IN

Długości dojść ewakuacyjnych

Tab.12 Dopuszczalne długości dojść ewakuacyjnych w strefach pożarowych

Dopuszczalne długości dojść ewakuacyjnych w strefach pożarowych

Odległość między zewnętrznymi ścianami budynków

Tab.13 Odległość między zewnętrznymi ścianami budynków niebędącymi ścianami oddzielenia przeciwpożarowego

Odległość między zewnętrznymi ścianami budynków niebędącymi ścianami oddzielenia przeciwpożarowego

Zasady ogólne

Kryteria projektowe w sytuacji pożarowej

Budynek i urządzenia z nim związane powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób zapewniający w razie pożaru:
1) nośność konstrukcji przez czas wynikający z potrzeb ewakuacji oraz prowadzenia akcji ratowniczej,
2) ograniczenie rozprzestrzeniania się ognia i dymu w budynku,
3) ograniczenie rozprzestrzeniania się pożaru na sąsiednie budynki,
4) możliwość ewakuacji ludzi,
a także uwzględniający bezpieczeństwo ekip ratowniczych.

Uwarunkowania prawne ochrony pożarowej obiektów budowlanych

Oprócz wymienionych w zagajeniu zasadniczych aktów prawnych: Prawa budowlanego [1]  oraz warunków technicznych (dalej w.t.) [2] obowiązuje szereg innych aktów prawnych, a to:

1) aktów prawnych dotyczących wszystkich typów budowli:

2) aktów prawnych dotyczące budowli określonego typu

3) aktów prawnych powiązanych z innych dziedzin

  • prawo ochrony środowiska [13],
  • prawo bezpieczeństwa imprez masowych [14],
  • w sprawie czynności kontrolno-rozpoznawczych [15]

Bazowe i dyrektywne techniczne warunki pożarowe

Warunki techniczne w zakresie ochrony pożarowej dzieli się na bazowe i dyrektywne [16].

Bazowe warunki pożarowe

Bazowe  warunki pożarowe określają parametryczne wartości czynników, stanowiących zagrożenie wybuchowe lub pożarowe w budynkach i ich otoczeniu albo algorytmy pozwalające na ich obliczanie, zasady kategoryzacji/klasyfikacji odporności pożarowej elementów i wyrobów budowlanych, a także ich zastosowania odpowiednio do kategorii pożarowej budynku i celu użytkowego. Można je utożsamić z  aktów prawnych dotyczących wszystkich typów budowli (pkt 1) wyżej)

Dyrektywne warunki pożarowe

Dyrektywne warunki pożarowe określają szczegółowe wymagania, dotyczące poszczególnych rodzajów obiektów, a w przypadku  budynków: usytuowania budynków i urządzeń na terenie działki budowlanej z uwzględnieniem zabudowy i zagospodarowania jej sąsiedztwa oraz wymagania dotyczące układu funkcjonalno-przestrzennego budynki i jego części, rozwiązań konstrukcyjnych, instalacyjnych i materiałowych

Wymagania dyrektywne ustala projektant w projekcie architektoniczno-budowlanym oraz technicznym Najważniejszą rolę w spełnieniu wymagań dyrektywnych ma Architekt, pełniący funkcję głównego projektanta i koordynatora międzybranżowego.

Znajomość warunków pożarowych zapisanych w przepisach wymagana jest od wszystkich projektantów branżowych, nie tylko od Architekta, ale również od Konstruktora, Projektanta instalacji sanitarnych i instalacji elektrycznych. Obowiązkiem każdego projektanta branżowego  (na każdym etapie projektu)  jest sprawdzanie rozwiązań projektowych również w innych branżach pod względem zgodności z wymogami ochrony pożarowej. Z tego obowiązku nie można się zwolnić poprzez stwierdzenie, że dane rozwiązania nie należą do branży, którą reprezentuje projektant. Uwagi należy zgłaszać do koordynatora projektu, którym z reguły jest Architekt, ale często również projektant Konstruktor lub Technolog.

Standardy (normy)

Normy nie stanowią aktów prawnych i ich stosowanie przez projektanta jest  dobrowolne, chyba, że zostały jawnie wskazane  w akcie prawnym jako obowiązkowe.  Zapisy norm stają się obowiązujące dla wykonawców i użytkowników obiektu po ich wskazaniu jako obowiązkowe przez projektanta.

Polskie normy związane z bezpieczeństwem pożarowym są  liczne (jest ich ponad dwieście).
Tylko nieliczne z tych norm zostały podniesione do rangi prawnie obowiązujących poprzez powołanie w ustawie lub rozporządzeniu. W przypadku budynków w rozporządzeniu [2] w Dziale VI (§ 207 do 290) „Bezpieczeństwo pożarowe” przywołane normy zestawiono w tab.1.

Tab.14 Polskie normy przywołane w Dziale „Bezpieczeństwo pożarowe rozporządzenia [2]

Normy pożarowe przywołane w WT

Normy „pożarowe” z zakresu konstrukcji budowlanych

  • normy podstawowe: oddziaływania w warunkach pożaru [17],  projektowanie konstrukcji z betonu w warunkach pożarowych [18], obliczanie konstrukcji stalowych w warunkach pożarowych [19], projektowanie zespolonych  konstrukcji betonowo- stalowych z uwagi na warunki pożarowe [20] projektowanie konstrukcji drewnianych z uwagi na warunki pożarowe [21], projektowanie konstrukcji murowych  [22],  projektowanie konstrukcji aluminiowych na wypadek pożaru [23].
  • dotyczące konkretnych konstrukcji: projektowanie kominów [24],  wózki jezdniowe w warunkach szczególnych [25], podziemne składy materiałów wybuchowych[26],
  • często stosowane normy z innych branż: obliczanie gęstości obciążenia ogniowego  [27],przeciwpożarowe zaopatrzenie wodne  [28], instalacje grawitacyjne do odprowadzania dymu i ciepła  (klapy dymowe) [29] [30].

Architektura i budownictwo ogólne

[31], [32], [33], [34], [35], [36],  [37], [38] [30], [37], [39], [40], [41], [42], [43], [44], [45], [46], [47], [48], [49], [50], [51],  [52], [53], [54], [55], [56],  [57], [58], [59], [60], [61], [62], [63],  [64], [65], [66].

Instalacje elektryczne

[67], [68], [69], [70], [71], [72], [73], [74], [75], [76], [77], [78], [79], [80], [81], [82], [83], [84]), [85]), [86], [87], [88], [89], [90], [91], [92],  [93], [94], [95], [96], [97], [98], [99], [100], [101], [102], [103], [104], [105],  [106], [107], [108],  [109], [110], [111], [112], [113], [114], [115], [116], [117], [118], [119], [120], [121], [122], [123], [124], [125], [126], [127], [128], [129], [130], [131], [132], [133], [134], [135], [136], [137], [138], [139], [140], [141], [142], [143], [144], [145], [146], [147], [148], [149], [150], [151], [152], [153]), [154], [155], [156], [157], [158], [159].

Zagrożenie wybuchem

[160], [161], [162], [163], [164], [165], [166], [167], [168], [169], [170], [171], [172], [173]

Sygnalizacja pożaru

[174], [175], [176], [177],  [178], [179], [180], [181], [182], [183], [184], [185], [186], [187], [188], [189], [190], [191], [192].

Sprzęt, urządzenia i środki gaśnicze

[193], [194], [195], [196], [197], [198], [199], [200], [201], [202], [203], [204], [205], [206], [207], [208], [209], [210], [211], [212],  [213], [214], [215], [216], [217];, [218], [219], [220], [221], [222], [223], [224], [225], [226], [227], [228], [229].

Ochrona odgromowa

[230], [231], [232], [233], [234], [235], [236], [237], [238], [239], [240], [241], [242], [243].

Projektowanie urządzeń przeciwpożarowych

[244], [245], [246], [247], [248], [249], [250], [251], [252], [253], [254], [255], [256], [257], [258], [259], [260].

Inne

[261],  [262], [263], [264], [265], [266], [267], [268], [269], [270], [271], [272], [273], [274], [275], [276], [277], [278], [279], [280], [281], [282], [283], [284], [285], [286],  [287], [288], [289], [290], [291], [292], [293], [294], [295], [296], [297], [298], [299], [300], [301], [302], [303], [304], [305],[306], [307], [308], [309], [310], [311], [312], [313], [314], [315], [316], [317], [318], [319], [320], [321], [322], [323], [324], [325],  [326], [327], [328], [329], [330].

Uzgadnianie projektu pod względem ochrony pożarowej

Projekt dotyczący budynku należącego do jednej z 11 grup (zgodnie z rozporządzeniem [6]:

  1. budynek zawierający strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL I, ZL II lub ZL V;
  2. budynek należący do grupy wysokości średniowysokie, wysokie lub wysokościowe, zawierający strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL III lub ZL IV;
  3. budynek niski zawierający strefę pożarową o powierzchni przekraczającej 1000 m2, zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL III, obejmującą kondygnację nadziemną inną niż pierwsza;
  4. obiekt budowlany inny niż budynek, przeznaczony do użyteczności publicznej lub zamieszkania zbiorowego, w którym przewiduje się możliwość jednoczesnego przebywania w strefie pożarowej ponad 50 osób na powierzchni do 2000 m2;
  5. obiekt budowlany zawierający strefę pożarową PM, wolno stojące urządzenie technologiczne lub zbiornik poza budynkami, silos, oraz plac składowy albo wiata, jeżeli zachodzi co najmniej jeden z następujących warunków:
    • strefa pożarowa PM ma powierzchnię przekraczającą 5000  m2
    • strefa pożarowa PM ma powierzchnię przekraczającą 1000 m2 i gęstość obciążenia ogniowego przekraczającą 500 MJ/
    • m2,
    • powierzchnia wewnętrzna obiektu budowlanego przekracza 2000 m2 i gęstość obciążenia ogniowego przekracza 500 MJ/
    • m2,
    • występuje zagrożenie wybuchem;
  6. garaż wielokondygnacyjny, garaż zamknięty jednokondygnacyjny wymagający zastosowania samoczynnego urządzenia oddymiającego lub stałego samoczynnego urządzenia gaśniczego wodnego oraz garaż ze stanowiskami postojowymi wielopoziomowymi o więcej niż 10 stanowiskach postojowych;
  7. obiekt budowlany objęty obowiązkiem stosowania systemu sygnalizacji pożarowej, stałych urządzeń gaśniczych lub dźwiękowego systemu ostrzegawczego, na podstawie przepisów w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów;
  8. stanowisko postojowe dla pojazdu przewożącego towary niebezpieczne oraz parking, na który jest usuwany pojazd przewożący towary niebezpieczne;
  9. sieć wodociągowa przeciwpożarowa z hydrantami zewnętrznymi przeciwpożarowymi, przeciwpożarowy zbiornik wodny oraz stanowisko czerpania wody do celów przeciwpożarowych;
  10. tunel o długości ponad 100 m;
  11. obiekt jądrowy, o którym mowa w art. 3 pkt 17 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe (Dz.U. z 2014 r. poz. 1512 oraz z 2015 r. poz. 1505 i 1893

powinien być uzgodniony pod względem zgodności z przepisami przeciwpożarowymi.

Uzgodnienia wymaga też projekt odbudowy, rozbudowy, nadbudowy, przebudowy oraz zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego, a także zapewnienia drogi pożarowej do obiektu budowlanego, gdy ze względu na charakter lub rozmiar robót niezbędne jest sporządzenie projektu budowlanego, którego rozwiązania projektowe dotyczą warunków ochrony przeciwpożarowej obiektu budowlanego, o którym mowa w ust. 1, uzgodnienie jest wymagane.

Ponadto zgodnie z rozporządzeniem [331] urządzenia przeciwpożarowe w obiekcie powinny być wykonane zgodnie z projektem uzgodnionym przez rzeczoznawcę ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych. W tym wypadku Ustawodawca pozostawia wybór – możliwe jest wykonanie i uzgodnienie odrębnych projektów urządzeń przeciwpożarowych lub uzgodnienie projektów branżowych lub wielobranżowych, które zawierają projekty danych urządzeń.

W praktyce uzgodnienia wymaga więc większość obiektów – chociażby każdy, którego kubatura przekracza 1000 m3.

Odstępstwo od warunków ochrony pożarowej

Nowelizacja Prawa Budowlanego z 2020 roku (Dz.U. 2020 poz. 471) wprowadziła istotne zmiany w regulacjach, dotyczących odstępstwo od warunków ochrony pożarowej. Zmiany zmierzają do wprowadzenia jednoznacznych zasad w miejsce uregulowań niejasnych i obrosłych wieloma, często sprzecznymi  interpretacjami.  Stan aktualny zapisano w art 9 prawa budowlanego  [1], wersja od 20 stycznia 2025.

Wyraźnie rozróżniono dwie sytuacje, w których możliwe jest odstępstwo od warunków ochrony pożarowej:
1) budowa nowego obiektu,
2) nadbudowa / rozbudowa / przebudowa / zmiana sposobu użytkowania

Zasadnicza zmiana w prawie budowlanym dotyczy przypadku budowy nowego obiektu. Zmiana wprowadza nowe zadania  do etapu projektowania obiektu i uzgadniania go z rzeczozna2wcą p-poż.  przed złożeniem wniosku o pozwolenia na budowę.  Do wniosku o pozwolenia na budowę należy dołączyć wniosek o udzielenie zgody na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych ( w tym przypadku przepisów p-poż). Załącznikami do wniosku są:
1) ekspertyza, sporządzona  przez rzeczoznawcę ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych, która powinna zawierać rozwiązania zamienne, takie, by po ich wdrożeniu nie spowodować pogorszenia zagrożenia życia ludzi lub bezpieczeństwa mienia w stosunku do stopnia zagrożenia, który wystąpiłby w sytuacji bez odstępstw od przepisów p-poż,
2) jeśli projekt budowlany wymaga uzgodnienia z rzeczoznawcą p-poż – postanowienie  właściwego komendanta wojewódzkiego PSP, w którym wyrażono zgodę na zastosowanie rozwiązań zamiennych zawartych w ekspertyzie (o którym mowa w ustawie [3], art 6a, ust.2).

Nowa procedura wprowadziła obostrzeniu, przydzielając dodatkowe zadania rzeczoznawcom p-poż, ale jeszcze w większym stopniu  projektantom, którzy w praktyce będą ponosili koszty dodatkowych obowiązków oraz wydłużenia czasu zatwierdzenia projektu budowlanego w tym  technicznego.
W rezultacie zgody na odstępstwo, udziela w drodze w drodze postanowienia, organ administracji architektoniczno-budowlanej, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę albo decyzji o zmianie pozwolenia na budowę.
Zakłada się, że organ uzyskał upoważnienie ministra, który ustanowił przepisy techniczno-budowlane, przy czym wniosek do ministra w sprawie upoważnienia do udzielenia zgody na odstępstwo organ administracji architektoniczno-budowlanej składa przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę albo decyzji o zmianie pozwolenia na budowę. Wniosek organu zawiera:
1) charakterystykę obiektu oraz, w miarę potrzeby, projekt zagospodarowania działki lub terenu, a jeżeli odstępstwo mogłoby mieć wpływ na środowisko lub nieruchomości sąsiednie – również projekty zagospodarowania tych nieruchomości, z uwzględnieniem istniejącej i projektowanej zabudowy;
2) opinię organu wnioskującego wraz ze szczegółowym uzasadnieniem o konieczności wprowadzenia odstępstwa;
3) propozycje rozwiązań zamiennych;
4) w przypadku obiektów budowlanych wpisanych do rejestru zabytków lub do gminnej ewidencji zabytków oraz innych obiektów budowlanych usytuowanych na obszarach objętych ochroną konserwatorską – pozytywną opinię wojewódzkiego konserwatora zabytków w zakresie wnioskowanego odstępstwa;
5) w przypadku odstępstwa od przepisów dotyczących bezpieczeństwa pożarowego: ekspertyzę i postanowienie  przekazane przez wnioskującego wraz z wnioskiem do organu.

W przypadku nadbudowy, rozbudowy, przebudowy lub zmiany sposobu użytkowania istniejących obiektów budowlanych oraz w przypadku dostosowywania tych obiektów do wymagań ochrony przeciwpożarowej, w szczególności przy usuwaniu stanu zagrożenia życia ludzi, rozwiązania zamienne w stosunku do wymagań ochrony przeciwpożarowej stosuje się na podstawie zgody udzielonej w postanowieniu komendanta wojewódzkiego PSP (o którym mowa wyżej)  bez wymogu uzyskiwania zgody na odstępstwo organu administracji budowlanej jak w przypadku nowo budowanego.

Powszechnie uważa się, że w sprawach dotyczących oddymiania, dróg ewakuacyjnych, stosowania SAP lub stałych urządzeń gaśniczych  Właściwe jest przedstawienie ekspertyzy technicznej z wynikami symulacji pożaru CFD, którą sporządza projektanta lub właściciel budynku w zależności od etapu postępowania.

Klasy odporności ogniowej budynków

Budynek w znaczeniu „pożarowym”

Zabezpieczenia przeciwpożarowe budynków są uzależnione od wysokości oraz funkcji budynku i należy je dobierać zgodnie z w.t. [2], § 212.

Przez budynek będziemy rozumieli budynek lub jego część, stanowiącą odrębną strefę pożarową w rozumieniu w. t. [2], §226.

Budynki oraz części budynków, stanowiące odrębne strefy pożarowe, zalicza się do jednej lub do więcej niż jedna spośród ustalonych niżej kategorii zagrożenia.

Strefa pożarowa

Strefa pożarowa to budynek lub jego część oddzielona od innych budynków elementami oddzielenia przeciwpożarowego bądź też pasami wolnego terenu o szerokości nie mniejszej niż dopuszczalne odległości od innych budynków, określone zgodnie z obowiązującymi przepisami techniczno-budowlanymi. Częścią budynku, stanowiącą strefę pożarową jest także jego kondygnacja, jeżeli klatki schodowe i szyby dźwigowe w tym budynku są obudowane, zamykane drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 30, wyposażonej w urządzenia zapobiegające zadymieniu lub służące do usuwania dymu. Powierzchnia strefy pożarowej jest obliczana jako powierzchnia wewnętrzna budynku lub jego części, przy czym wlicza się do niej także powierzchnię antresoli. Dopuszczalne powierzchnie stref pożarowych ZL, PM i IN oraz zasady ich powiększania określone zostały w [332].

Kategoryzacja pożarowa budynku

W pierwszej kolejności budynek należy zaliczyć do kategorii Zagrożenia Ludzi (ZL) lub do kategorii  Przemysłowo-Magazynowej(PM) lub Inwentarskie (IN). W tym należy określić  przeznaczenie i sposób użytkowania budynku na podstawi projektu, urzędowego rejestru budynków i skonfrontować z faktycznym sposobem użytkowania.  PO ustaleniu przeznaczenia i sposobu użytkowania budynku z tab.1  należy wybrać  kategorię budynku zagrożenia ludzi  ZL

Budynki ZL, lub ich części zalicza się do jednej lub do więcej niż jedna spośród następujących kategorii zagrożenia ludzi: ZL I  do ZL V.  Strefy pożarowe zaliczone, z uwagi na przeznaczenie i sposób użytkowania, do więcej niż jednej kategorii zagrożenia ludzi, powinny spełniać wymagania określone dla każdej z tych kategorii.

Wymagania dotyczące bezpieczeństwa pożarowego budynków produkcyjno magazynowych PM, odnoszą się również do garaży, hydroforni, kotłowni, węzłów ciepłowniczych, rozdzielni elektrycznych, stacji transformatorowych, central telefonicznych oraz innych o podobnym przeznaczeniu.

Wymagania dotyczące bezpieczeństwa pożarowego budynków inwentarskich IN, odnoszą się również do takich budynków w zabudowie zagrodowej o kubaturze brutto nie przekraczającej 1.500 m3, jak stodoły, budynki do przechowywania płodów rolnych i budynki gospodarcze.

Po określeniu kategorii budynku ZL, PM lub IN,  – dobiera się wymaganą klasę odporności „A” do „E” z tab. 2 i 3 dla budynku lub strefy ZL, z tab. 4  dla budynku lub strefy PM lub IN,

 Gęstość obciążenia ogniowego

Gęstość obciążenia ogniowego budynku PM oblicza  się zgodnie z normą [333].

 

Odporność ogniowa konstrukcji

Na podstawie klasy odporności budynku „A” – „E” ustala się wymaganą odporność ogniową konstrukcji budynku lub jego części z tab. 5 do tab. 8.

Wymagana odporność ogniowa konstrukcji jest zróżnicowana dla elementów konstrukcyjnych, zależnie od zadania jakie pełni element w budynku i w zależności od wielkości i funkcji całego budynku. Odporność ogniową określa się w minutach czasu, przez jaki element ogarnięty pożarem będzie wypełniać swoje funkcje, to znaczy spełni warunki stanów granicznych nośności doraźnej i użytkowalności ( ugięcia), czyli w sytuacjach kombinacyjnych wg normy [334]).

Nośność ogniową określa się symbolem R (Resistance). Dla budynków klasy odporności ogniowej „E” nie stawia się wymagań ogniowych. Dla klas „A” do „D” maksymalne wymagania, to R240 (2 godziny), a minimalne R15 (15 minut), tak jak zestawiono w tab.1.

Przekrycie a pokrycie dachu w sensie „pożarowym” i różnice z  teorią konstrukcji

Istota różnic

W ostatniej kolumnie tab. 5  wprowadzono wymaganie dla „przekrycia dachu”, bez zdefiniowania  tego pojęcia. Tymczasem w teorii i praktyce projektowania obiektów hal i galerii od lat funkcjonuje definicja przekrycia jako „element konstrukcji nośnej obiektu  przygotowany do ułożenia na nim pokrycia dachowego nieocieplonego (najczęściej blacha fałdowa lub trapezowa, płyty żelbetowe , deskowanie z izolacją wodną) lub ocieplonego ( pakiet złożony z pokrycia przed ociepleniem oraz izolacji termicznej ; obecnie często  stosuje się warstwowe płyty dachowe, ale przy jej zastosowaniu występuje problem poprawnej izolacji wodnej).

Zgodnie z klasyczną definicją przekrycie obiektu,  to konstrukcja nośna dachu oparta na słupach lub ścianach, więc: (idąc od dołu) wiązary dachowe lub rygle,  płatwie, krokwie oraz system stężeń połaciowych. Wszystkie te elementy należy rozpatrywać łącznie w całym systemie konstrukcyjnym, bowiem szczególnie płatwie oraz w różnym stopniu stężenia połaciowe zapewniają nośność i stateczność obiektu jako całości, a nie tylko dachu.

Różnice w definiowaniu  „przekrycia i pokryicie” prowadzą do szeregu nieporozumień pomiędzy konstruktorami, a rzeczoznawcami pożarowymi (i także architektami).Ci ostatni pojęcie „przekrycie”  traktują  w rozumieniu potocznym i wielokrotnie do „przekrycia” zaliczają nie tylko pokrycie , ale też płatwie i dźwigary dachowe, mimo, że w tabeli rozporządzenia wymieniono jeszcze „konstrukcję dachu” obok „głównej konstrukcji dachu”, wskazując tym, że  „Konstrukcja dachu” nie jest elementem „głównej konstrukcji nośnej”. To również nie jest poprawne, o czym w dalszej części artykułu.

Poprawnie  w tab  zamiast „przekrycie dachu”, powinno być „pokrycie„.

Wytrzymałość ogniowa  pokrycia z blach dachowych

„Pokrycie” w halach kategorii „A” do „C” powinno mieć wytrzymałość ogniową RE 15 do RE 30.
Blachy dachowe są cienkie (0,75; 0,8 ; 1,0 ; 1,25) mm i same w sobie nie mają  odporności ogniowej, a wytrzymałość mogą osiągnąć tylko w pakiecie z innymi warstwami dachu.  W praktyce ten fakt jest stwierdzany w drodze badań pakietów pokrycia, a w wytycznych z badań najczęściej wskazuje się, że w celu osiągnięcia wytrzymałości ogniowej przez pakiet – należy ograniczyć  wytężenie blachy fałowej do  wartości zależnej od typu blachy oraz pakietu i wynoszącej najczęściej 70 do 85% wytrzymałości blachy pod obciążeniami w kombinacji obliczeniowej;  w kombinacji wyjątkowej – pożarowej (czyli pod obciążeniem 20% śniegu) wytężenie blachy powinno być ograniczone prawie dwukrotnie bardziej

Konstrukcja dachu, a główna konstrukcja nośna

Brak definicji, a w zasadzie brak klauzuli  „Klasyfikacji  elementów konstrukcji obiektu do grup pożarowych z tabeli  – dokonuje projektant branży konstrukcyjno- budowlanej na podstawie analizy wytrzymałości i stateczności całego systemu konstrukcyjnego obiektu.”   prowadzi do szeregu niepororozumień pomiędzy projektantami konstrukcji, a  rzeczoznawcami pożarowymi i  architektami.

Przykładem jest artykuł [335] sponsorowany przez Swisspoor Polska . Artykuł ukazał się w  poczytnym czasopiśmie zawodowym i propaguje rażąco błędne tezy w przedmiocie  klasyfi kowania elementów konstrukcji obiektu do konstrukcji dachu w rozumieniu przepisów pożarowych.

Po przeprowadzeniu analizy  pracy konstrukcji nawet w sposób bardzo zgrubny – intuicyjne, można w dużej liczbie systemów konstrukcyjnych (np  szkieletowe hale stalowe bez ścian murowanych z rys. 1 ) stwierdzić, że

  •  dźwigary  dachowe  stanowiące element głównego układu poprzecznego hali – zapewniają stabilność słupów w płaszczyźnie układu  –  po „spaleniu” wiązara lub wiązarów schemat statyczny słupów ulegnie zmianie, co prowadzi dom utraty stabilności słupów (brak podpory w głowicy) i w konsekwencji do zawalenia układu poprzecznego i dalej całej konstrukcji,
  • płatwie dachowe  zabezpieczają dżwigary dachowe przed utratą stabilności płaskiej postaci  zginania, a po „spaleniu” płatwi schemat pracy dżwigara ulegnie zmianie, co doprowadzi  do zniszczenia dźwigarów , a w dalszej kolejności do mechanizmu zniszczenia słupów (p. wyżej) i katastrofy całej hal

Z tej analizy wynika, że w  obiektach takich jak szkieletowe hale stalowe- płatwie i dźwigary przekrycia stanowią elementy konstrukcji nośnej i powinny mieć odporność ogniową odpowiednią dla konstrukcji głównej.

Przykład błędnej klasyfikacji pożarowej

Rys.1. Przykład błędnej klasyfikacji pożarowej [335],  jako skutek braku analizy konstrukcyjnej (na zielono uwagi tej pracy)

Przykładem jest  artykuł [335] sponsorowany przez Swisspoor Polska . Artykuł ukazał się w czasopiśmie zawodowym i propaguje rażąco tezy rażąco błędne tezy w przedmiocie  klasyfikowania elementów konstrukcji obiektu do konstrukcji dachu w rozumieniu przepisów pożarowych.

Istnieją takie systemy konstrukcyjne, gdzie konstrukcja przekrycia nie uczestniczy w systemie konstrukcyjnym  sposób sprzężony (np. przekrycie stalowe  ułożone na samonośnej konstrukcji żelbetowej lub  murowej. Wówczas klasyfikacja będzie inna.

Poprawnej klasyfikacji może dokonać projektant konstrukcji, a nie rzeczoznawca pożarowy. Występuje analogia ustalenia kategorii geotechnicznej obiektu, którą ustala projektant konstrukcji, a nie  geolog prowadzący badania warunków gruntowo-wodnych [336], [337].

Rzeczoznawca d/s ochrony przeciwpożarowej – deregulacja zawodu ?

Zadania rzeczoznawcy w Polsce -postulowane i rzeczywiste

Zadaniem polskiego rzeczoznawcy d/s ochrony przeciwpożarowej było (i nadal jest) uzgadnianie projektu budowlanego pod względem zgodności z przepisami przeciwpożarowymi, a nie był on (i nie jest) uprawniony do ustalania warunków pożarowych, w szczególności podstawowych (bazowych).
Praktyka wskazuje, że wbrew tym ustaleniom rzeczoznawca faktycznie jest umiejscawiany w czasie opracowania tak zwanego operatu p-poż, który jest podstawowym opracowaniem, wymaganym na etapie opracowania założeń, koncepcji, projektu budowlanego oraz projektów technicznych. Należy podkreślić, że takie podejście jest zwyczajowe, a w istocie wymagania p-poż są określone w warunkach technicznych oraz normach i do prawidłowego ich stosowania zobowiązany jest projektant obiektu.
Rzeczoznawca stwierdza jedynie zgodność rozwiązań zastosowanych przez Projektanta z właściwymi przepisami i to już post-faktum, gdy wprowadzanie zmian jest często trudne, a na pewno kosztowne.
Dlatego środowisko projektantów i inwestorów od dawna oczekiwało, że w ramach tzw. „deregulacji zawodów” polskie prawo w zakresie uczestnictwa rzeczoznawcy p-poż w procesie przygotowania inwestycji budowlanej- zostanie dostosowane do rzeczywistości.
W krajach Unii Europejskiej rzeczoznawca do spraw pożarowych spełnia rolę konsultanta dla Projektanta i doradztwa (Francja), lub rzeczoznawcy ubezpieczyciela (Wielka Brytania), lub specjalnego weryfikatora (Niemcy)
W Niemczech specjaliści instytutu kontroli technicznej (najczęściej VdS)uczestniczą w opracowaniu projektu już od fazy koncepcji, zgodnie z zasadą, że im później zostanie odkryty błąd, tym trudniejsze i bardziej kosztowne będzie jego usunięcie. Niezależni rzeczoznawcy VdS kontrolują też instalacje p-poż po ich wykonaniu i podczas eksploatacji.

Polski realizm z czasów powszechnie państwowych trwa

W Polsce rolę kontroli obiektów pod względem ochrony p-poż nie pełnią niezależni specjaliści, rzeczoznawcy, w pełni zależna jednostka państwowa (Straż Pożarna). Pod oczekiwania i wymogi jednostek państwowych przygotowuje się projekty inwestycji komercyjnych – zupełnie niepaństwowych. Mechanizmy znane z powszechnej własności państwowej są zastosowane do nowej rzeczywistości – własności prywatnej w warunkach komercyjnych ubezpieczeń budynków i budowli w zasadzie z pominięciem ich sprawczej roli w regulacjach wymogów, dotyczących bezpieczeństwa pożarowego. Mechanizmowi zachowawczemu sprzyja, a nawet potęguje go instytucja „odstępstw od przepisów ochrony pożarowej”, tzn konieczność uzyskania zgody na drobne nawet odstępstwo od sztywnych przepisów właściwego wojewódzkiego komendanta Państwowej Straży Pożarnej, a w wielu przypadkach nawet Ministra, właściwego do wydania przepisów pożarowych.

Zadania rzeczoznawcy w Polsce po deregulacji zawodów (2015)

Ustawa o deregulacji zawodów została ogłoszona 5 sierpnia 2015 roku [338] i objęła swym zakresem również zawód rzeczoznawcy p-poż. Niestety deregulacja i zmiana roli rzeczoznawcy jest pozorna. W istocie bez zmian pozostaliśmy w systemie znanym od czasów powszechnej własności państwowej, (czyli sprzed 1989 roku). Nadal rzeczoznawca stwierdza jedynie zgodność projektu z przepisami – które są często niespójne, ale co gorsza nie nadążają za postępem metod projektowania i stanem technologii oraz wiedzy o zabezpieczeniach pożarowych, czyli są zachowawcze, blokujące postęp i innowacyjność. Oczywiste jest, że większość rzeczoznawców w Polsce spełnia podobna rolę – promuje projekty i rozwiązania zachowawcze, blokuje postęp i innowacyjność.

Dawne (i dotychczasowe) zasady uzgadniania projektu

Dotychczasowe zasady uzgadniania projektu

przepisach techniczno-budowlanych oraz przepisach przeciwpożarowych uzgadnia się po przedstawieniu przez projektanta lub inwestora postanowienia właściwego dla miejsca lokalizacji inwestycji komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej,
Rzeczoznawca po uzgodnieniu projektu budowlanego obiektu budowlanego jest zobowiązany do przesłania, w terminie 14 dni od dnia uzgodnienia, zawiadomienia o uzgodnieniu projektu budowlanego do właściwej komendy wojewódzkiej PSP. Nadzór nad działalnością rzeczoznawców sprawuje Komendant Główny PSP przy pomocy Komendantów Wojewódzkich PSP Komendant Główny PSP może udzielić rzeczoznawcy upomnienia lub skierować go na ponowny egzamin, w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w jego działalności, a gdy wymienione nieprawidłowości miały istotny wpływ na stan bezpieczeństwa pożarowego obiektów – może go odwołać z funkcji rzeczoznawcy i unieważnić jego akt powołania.

Zakres, tryb i zasady uzgadniania projektu budowlanego obiektów usytuowanych na terenach zamkniętych regulują odrębne przepisy. Podstawę uzgodnienia warunków ochrony przeciwpożarowej obiektu stanowią dane przedstawione przez, obejmujące w szczególności:
1) powierzchnię, wysokość i liczbę kondygnacji,
2) odległość od obiektów sąsiadujących,
3) parametry pożarowe występujących substancji palnych,
4) przewidywaną gęstość obciążenia ogniowego,
5) kategorię zagrożenia ludzi, przewidywaną liczbę osób w poszczególnych pomieszczeniach i na każdej kondygnacji,
6) ocenę zagrożenia wybuchem pomieszczeń oraz przestrzeni zewnętrznych,
7) podział obiektu na strefy pożarowe,
8) klasę odporności pożarowej budynku oraz klasę odporności ogniowej i stopień rozprzestrzeniania ognia elementów budowlanych,
9) warunki ewakuacji, oświetlenie awaryjne (ewakuacyjne i zapasowe) oraz przeszkodowe;
10) sposób zabezpieczenia przeciwpożarowego instalacji użytkowych, a w szczególności: wentylacyjnej, ogrzewczej, gazowej,elektroenergetycznej, odgromowej;
11) dobór urządzeń przeciwpożarowych w obiekcie budowlanym, dostosowany do wymagań wynikających z przepisów dotyczących ochrony przeciwpożarowej i przyjętego scenariusza rozwoju zdarzeń w czasie pożaru, a w szczególności: stałych urządzeń gaśniczych, systemu sygnalizacji pożarowej, dźwiękowego systemu ostrzegawczego, instalacji wodociągowej przeciwpożarowej, urządzeń oddymiających, dźwigów przystosowanych do potrzeb ekip ratowniczych;
12) wyposażenie w gaśnice;
13) zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia pożaru;

Czy deregulacja ?

Wbrew oczekiwaniom Architektów i społeczności budowlanej zmiany mają charakter kosmetyczny: w zasadzie zachowują wszystkie dotychczasowe, krytykowane mechanizmy opracowania i uzgadniania projektów budowlanych i nie dostosowują ich do praktyki europejskiej oraz potrzeb współczesnej, europejskiej praktyki, w tym dla społeczeństwa informatycznego i innowacyjnego. Nie wprowadzono zmian merytorycznych, a wprowadzone mają w większości charakter porządkujący i uszczegóławiający.
Utrzymano obowiązek Architekta (Projektanta), dotyczący zapewnienia zgodności dokumentacji projektowej z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej i uzgodnienia jej pod tym względem ze znaną w Polsce instytucją Rzeczoznawcy.
Wprowadzono zmiany pozorne, polegające na tym, że część regulacji zawartych dotąd w rozporządzeniu przeniesiono do ustawy.

Projekt budowlany obiektu budowlanego istotnego ze względu na konieczność zapewnienia ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska przed pożarem, klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem oraz projekt urządzenia przeciwpożarowego wymagają uzgodnienia z rzeczoznawcą pod względem zgodności z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej. Rodzaje obiektów budowlanych, których projekty budowlane wymagają uzgodnienia, a zatem i tych, w stosunku do których Państwowa Straż Pożarna ma prawo zająć stanowisko przed przystąpieniem do użytkowania (art. 6 ust. 6), określa nowe rozporządzenie, , które określa też:
1) podstawowe dane dotyczące warunków ochrony przeciwpożarowej obiektu budowlanego, które powinny stanowić podstawę uzgodnienia,
2) szczegółowe zasady i sposób dokonywania uzgodnień projektu budowlanego,
3) wzór pieczęci potwierdzającej uzgodnienie projektu budowlanego obiektu budowlanego,
4) sposób i szczegółowy zakres zawiadomienia o uzgodnieniu projektu budowlanego.
Do ustawy przeniesiono częśc regulacji zawartych dotąd w Rozporządzeniu, a mianowicie art. 6d.
1. Rzeczoznawca może uzgodnić projekt budowlany obiektu budowlanego bez uwag lub z uwagami. Uzgodnienie projektu budowlanego obiektu budowlanego potwierdza się przez opatrzenie go pieczęcią i podpisem.
2. Rzeczoznawca przesyła zawiadomienie o uzgodnieniu projektu budowlanego obiektu budowlanego komendantowi wojewódzkiemu Państwowej Straży Pożarnej właściwemu dla miejsca lokalizacji inwestycji w terminie 14 dni od dnia uzgodnienia projektu budowlanego.
3. Zawiadomienie o uzgodnieniu zawiera oznaczenie autora dokumentacji projektowej, nazwę i lokalizację obiektu oraz dane dotyczące warunków ochrony przeciwpożarowej obiektu budowlanego.
4. W przypadku projektu budowlanego obiektu budowlanego, któremu na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych nadano klauzulę „tajne” albo „ściśle tajne”, nie sporządza się zawiadomienia o jego uzgodnieniu.
Art. 6e.
1. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej właściwy dla miejsca lokalizacji obiektu do dnia uzyskania pozwolenia na jego użytkowanie unieważnia uzgodnienie projektu budowlanego obiektu budowlanego, który zawiera rozwiązania niezgodne z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej mające istotny wpływ na stan bezpieczeństwa pożarowego obiektu budowlanego.
2. Uzgodnienie projektu budowlanego obiektu budowlanego unieważnia się w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
3. Komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej informuje niezwłocznie właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej oraz organ nadzoru budowlanego
o unieważnieniu uzgodnienia.
4. W przypadku unieważnienia uzgodnienia komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej właściwy dla miejsca lokalizacji obiektu budowlanego może na wniosek inwestora:
1) w przypadkach szczególnie uzasadnionych dopuścić możliwość spełnienia wymagań ochrony przeciwpożarowej w sposób innyniż określony w przepisach dotyczących ochrony przeciwpożarowej, jeśli we wniosku wykazano spełnienie warunków, o którychmowa w art. 6a ust. 1; przepis art. 6a ust. 2 stosuje się odpowiednio;
2) w drodze postanowienia uzgodnić poprawiony lub opracowany na nowo projekt budowlany obiektu budowlanego.
Inwestor do wniosku o uzgodnienie projektu budowlanego obiektu budowlanego dołącza co najmniej 5 egzemplarzy tego projektu
W ustawie uszczegółowiono tryb, o którym mowa w art. 56 ustawy, wprowadzając następujące regulacje:
Inwestor jest obowiązany zawiadomić komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej właściwego dla miejsca lokalizacji inwestycji o zakończeniu budowy obiektu budowlanego istotnego ze względu na konieczność zapewnienia ochrony życia, zdrowia, mienia lub środowiska przed pożarem, klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem i o zamiarze przystąpienia do jego użytkowania, w celu zajęcia przez tego komendanta stanowiska, o którym mowa w art. 56 ustawy.
Komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej przy zajmowaniu stanowiska niezwłocznie zawiadamia właściwego komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej i właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej oraz organ nadzoru budowlanego o zastrzeżeniach do rozwiązań zawartych w projekcie budowlanym uzgodnionym pod względem zgodności z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej przez rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych.
W ustawie dodano rozdział 2a, w którym wniesiono regulacje, dotyczące rzeczoznawcy ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych, umiejscowione dotąd przeniesiono z rozporządzeniu.

Przykłady

w opracowaniu

Przykład 1 [Wymagana odporność ogniowa  żelbetowego słupa hali]

Przykład 2 [Wymagana odporność ogniowa  żelbetowego kratownicy i płatwi]

Przykład 3 [ Wymagana odporność ogniowa blachy fałdowej pokrycia dachu]

 

Literatura

  1. Prawo budowlane, ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. [ t.j. Dz. U. 2024 poz. 725]
  2. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, [t.j. Dz.U.2022.0.1225]
  3. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej, [ t.j. Dz.U.2025, poz. 188]
  4. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów, [tj. Dz.U. 2023 poz. 822, aktualny na dzień 2023-04-28]
  5. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 roku w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych [Dz. U. z 2009 r. Nr 124, poz. 1030 ]
  6. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 roku w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej [ Dz. U. z 2003 r. Nr 121, poz. 1137 z późniejszymi zmianami]
  7. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 7 października 1997 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie [Dz. U. z 2014 r. poz. 81 z późn zmianami]
  8. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 5 listopada 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie [Dz. U.  z  2014 r. poz. 1853, z późn. zmianami – w 2024 uznany za uchylony]
  9. Rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska z dnia 22 marca 2006 r. w sprawie szczegółowych zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów [Dz. U. z 2006 r. Nr 58, poz. 405 z późniejszymi zmianami]
  10. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 roku – w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych [Dz. U. z 1999r. Nr 74, poz. 836]
  11. Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 24 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy stosowaniu i magazynowaniu środków ochrony roślin oraz nawozów mineralnych i organiczno-mineralnych [Dz. U. z 2002 r. Nr 99, poz. 896,z późniejszymi zmianami]
  12. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 sierpnia 2009 r. w sprawie zakresu instrukcji postępowania w przypadku powstania pożaru lub innego miejscowego zagrożenia w miejscu i w czasie imprezy masowej [Dz. U. Nr 135, poz. 1113]
  13. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo o ochronie środowiska [t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1232, z późniejszymi zmianami]
  14. Ustawa z dnia 20 marca 2009r. o bezpieczeństwie imprez masowych [t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2139 z późniejszymi zmianami]
  15. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 października 2005 r. w sprawie czynności kontrolno-rozpoznawczych przeprowadzanych przez Państwową Straż Pożarną [Dz. U. z 2005 r. Nr 225, poz. 1934]
  16. Korzeniewski, W., Korzeniewski, R.,  Geryło, R. (2014). Nowe warunki techniczne dla budynków i ich usytuowania 2014: poradnik : przepisy z komentarzem i 170 rysunkami. POLCEN
  17. PN-EN 1991-1-2: 2006+ AC: 2009, Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje – Część 1-2: Oddziaływania ogólne – Oddziaływania na konstrukcje w warunkach pożaru
  18. PN-EN 1992-1-2: 2008 +AC+ Ap1, Eurokod 2: Projektowanie konstrukcji z betonu, Część 1-2: Reguły ogólne, projektowanie z uwagi na warunki pożarowe.
  19. PN-EN 1993-1-2: 2007/NA: 2010, Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 1-2: Reguły ogólne – Obliczanie konstrukcji z uwagi na warunki pożarowe
  20. PN-EN 1994-1-2: 2008 Eurokod 4. Projektowanie zespolonych konstrukcji stalowo-betonowych : Część 1-2: reguły ogólne, projektowanie z uwagi na warunki pożarowe
  21. PN-EN 1995-1-2, Eurokod 5: Projektowanie konstrukcji drewnianych – Część 1-2: Postanowienia ogólne – Projektowanie konstrukcji z uwagi na warunki pożarowe
  22. PN-EN 1996-1-1: 2023-08, Eurokod 6: Projektowanie konstrukcji murowych- Część 1-1: Reguły ogólne dla zbrojonych i niezbrojonych konstrukcji murowych
  23. PN-EN 1999-1-2: 2007, Eurokod 9: Projektowanie konstrukcji aluminiowych – Część 1-2: projektowanie konstrukcji na wypadek pożaru
  24. PN-EN 1443: 2001 Kominy. Wymagania ogólne
  25. PN-EN 1755: 2002 Wózki jezdniowe, bezpieczeństwo. Praca w atmosferach potencjalnie wybuchowych. Użytkowanie w gazie palnym, oparach, mgle i pyle
  26. PN- G- 05100: 1998, Górnictwo. Podziemne stałe składy materiałów wybuchowych. Wytyczne projektowania i wykonania
  27. PN-B 02852: 2001, Ochrona przeciwpożarowa budynków. Obliczanie gęstości obciążenia ogniowego oraz wyznaczanie względnego czasu trwania pożaru
  28. PN-B-02865: 1997, /Ap1: 1999, Ochrona przeciwpożarowa budynków. Przeciwpożarowe zaopatrzenie wodne. Instalacja wodociągowa przeciwpożarowa
  29. PN-B 02877-4 +Az1: Ochrona przeciwpożarowa budynków. Instalacje grawitacyjne Zasady projektowania
  30. PN-B 02877-2: 1998 Ochrona przeciwpożarowa budynków. Instalacje grawitacyjne do odprowadzania dymu i ciepła. Klapy dymowe. Wymagania i metody badań
  31. PN-92/N-01255 Barwy bezpieczeństwa i znaki bezpieczeństwa
  32. PN-92/N-01256.01 Znaki bezpieczeństwa. Ochrona przeciwpożarowa
  33. PN-92/N-01256.02+Az1 Znaki bezpieczeństwa. Ewakuacja
  34. PN-N-01256-4: 1997 Znaki bezpieczeństwa. Techniczne środki przeciwpożarowe
  35. PN-N-01256-5: 1998 Znaki bezpieczeństwa. Zasady umieszczania znaków bezpieczeństwa na drogach ewakuacyjnych i drogach pożarowych
  36. PN-B 02852: 2001 Ochrona przeciwpożarowa budynków. Obliczanie gęstości obciążenia ogniowego oraz wyznaczanie względnego czasu trwania pożaru
  37. PN-B 02865: 1997+ Ap1: 1999, Ochrona przeciwpożarowa budynków. Przeciwpożarowe zaopatrzenie wodne. Instalacja wodociągowa przeciwpożarowa
  38. PN-B 02877-4 +Az1:  Ochrona przeciwpożarowa budynków. Instalacje grawitacyjne Zasady projektowania
  39. PN-EN 13384-1: 2004, Kominy. Obliczenia cieplne i przepływowe. Część 1: Kominy z podłączonym pojedynczym paleniskiem
  40. PN-B 02861: 1994 Ochrona przeciwpożarowa budynków. Suche piony
  41. PN-EN 2: 1998Podział pożarów
  42. PN-EN 13123-1: 2002; PN-EN 13124-1: 2002,  Okna, drzwi i żaluzje. Odporność na wybuch. Wymagania i klasyfikacja. Część 1: Rura uderzeniowa
  43. PN-EN 13237: 2003, Przestrzenie zagrożone wybuchem. Terminy i definicje dotyczące urządzeń i systemów zabezpieczających w przestrzeniach zagrożonych wybuchem
  44. PN-EN 13463-1: 2003, Urządzenia nieelektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Część 1: Podstawowe założenia i wymagania
  45. PN-EN 13463-8: 2004 , Urządzenia nieelektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Część 8: Ochrona przez cieczową immersję „k”
  46. PN-EN 13821: 2004, Przestrzenie zagrożone wybuchem. Zapobieganie wybuchowi i ochrona przed wybuchem. Oznaczanie minimalnej energii zapłonu mieszanin pyłowo-powietrznych
  47. PN-EN 60849: 2001, Dźwiękowe systemy ostrzegawcze
  48. PN-ISO 8421-3: 1996, Ochrona przeciwpożarowa. Wykrywanie pożaru i alarmowanie. Terminologia
  49. PN-EN 60598-2-22: 2002, Oprawy oświetleniowe. Część 2-22: Wymagania szczegółowe. Oprawy do oświetlenia awaryjnego
  50. PN-IEC 364-4-481: 1994, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona zapewniająca bezpieczeństwo. Dobór środków ochrony w zależności od wpływów zewnętrznych. Wybór środków ochrony przeciwporażeniowej w zależności od wpływów zewnętrznych
  51. PN-93/B-02870 Badania ogniowe. Małe kominy. Badania w podwyższonych temperaturach
  52. PN-EN 1457: 2003, Kominy. Ceramiczne wewnętrzne przewody kominowe. Wymagania i metody badań
  53. PN-EN 1806: 2002, Kominy. Kształtki ceramiczne do kominów jednopowłokowych. Wymagania i metody badań
  54. PN-EN 1859: 2002, Kominy. Kominy metalowe. Metody badań
  55. PN-90/B-02851, Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania odporności ogniowej elementów budynków
  56. PN-90/B-02867 /Az1: 2001, Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania stopnia rozprzestrzeniania ognia przez ściany
  57. PN-90/B-02867 /Az1: 2001 Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania stopnia rozprzestrzeniania ognia przez ściany
  58. PN-EN 13501-2+A1: 2010, Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków – Część 2: Klasyfikacja na podstawie badań odporności ogniowej, z wyłączeniem instalacji wentylacyjnej
  59. PN-EN 13501-2+A1: 2010, Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków – Część 2: Klasyfikacja na podstawie badań odporności ogniowej, z wyłączeniem instalacji wentylacyjnej
  60. PN-93/B-02862 /Az1: 1999, Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania niepalności materiałów budowlanych
  61. PN-B 02851-1: 1997, Ochrona przeciwpożarowa budynków. Badania odporności ogniowej elementów budynków. Wymagania ogólne i klasyfikacja
  62. PN-B 02854+ A1: 1998, Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania rozprzestrzeniania płomieni po posadzkach podłogowych
  63. PN-B 02854: 1996, Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania rozprzestrzeniania płomieni po posadzkach podłogowych
  64. PN-B 02872: 1996, Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania odporności dachów na ogień zewnętrzny
  65. PN-EN 1838: 2005, Zastosowania oświetlenia – Oświetlenie awaryjne
  66. PN-EN 50172: 2005, Systemy awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego
  67. PN-85/E-08112, Elektryczne urządzenia przeciwwybuchowe. Osłona gazowa z nadciśnieniem. Wymagania i badania
  68. PN-90/E-08117, Elektryczne urządzenia przeciwwybuchowe. Oprawy oświetleniowe. Wymagania i badania
  69. PN-EN 50014: 2002, Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Wymagania ogólne i metody badań
  70. PN-EN 50015: 2003, Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Osłona olejowa „o”
  71. PN-EN 50016: 2003,  Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Osłona gazowa z nadciśnieniem „p”
  72. PN-EN 50017: 2003, Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Osłona piaskowa „q”
  73. PN-EN 50018: 2002 +/A1: 2003, Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Osłony ognioszczelne „d”
  74. PN-EN 50019: 2002, Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Budowa wzmocniona „e”
  75. PN-EN 50020: 2003, Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Wykonanie iskrobezpieczne „i”
  76. PN-EN 50021: 2002, Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Zabezpieczenia typu „n”
  77. PN-EN 50028: 2002 , Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Obudowy hermetyzowane masą „m”
  78. PN-EN 50033: 2002 , Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Lampy nahełmne stosowane w kopalniach metanowych
  79. PN-EN 50039: 2002,, Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Systemy iskrobezpieczne „i”
  80. PN-EN 50050: 2002,  Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Sprzęt do ręcznego elektrostatycznego natryskiwania
  81. PN-EN 50057: 1997, Elektryczne przyrządy do wykrywania i pomiaru gazów palnych. Wymagania dla przyrządów grupy II o zakresie pomiarowym do 100 procent dolnej granicy wybuchowości
  82. PN-EN 50244: 2002, Elektryczne urządzenia do wykrywania gazów wybuchowych w pomieszczeniach domowych. Przewodnik doboru, instalacji, użytkowania i konserwacji, ((PN-EN 60079-10: 2002, Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Część 10: Klasyfikacja przestrzeni zagrożonych wybuchem
  83. PN-EN 60079-10: 2003 , Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Część 10: Klasyfikacja obszarów niebezpiecznych
  84. PN-EN 60079-14: 2002, Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Część 14: Instalacje elektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem (innych niż w kopalniach
  85. PN-EN 60079-17 :2003, Urządzenia elektryczne w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Część 17: Kontrola i obsługa instalacji elektrycznych w obszarach niebezpiecznych (innych niż kopalnie
  86. PN-EN 50281-3: 2003, Wyposażenie do stosowania w obecności pyłów palnych. Część 3: Klasyfikacja obszarów w których występują lub mogą być obecne pyły palne
  87. PN-EN 61241-2-2: 2002, Elektryczne urządzenia do stosowania w obecności pyłu wybuchowego. Część 2-2: Metody wyznaczania rezystywności pyłu w warstwach
  88. PN-EN 61779-4: 2002 ,  Elektryczne przyrządy do wykrywania i pomiaru gazów palnych. Część 4: Wymagania ogólne dla przyrządów grupy II o zakresie pomiarowym do 100 procent dolnej granicy wybuchowości
  89. PN-EN 62013-1: 2003, Lampy nahełmne stosowane w kopalniach narażonych na wybuch metanu. Część 1: Wymagania ogólne. Budowa i badanie dotyczące ryzyka wybuchu
  90. PN-EN 62013-2: 2002,  Lampy nahełmne stosowane w kopalniach narażonych na wybuch metanu. Część 2: Wymagania bezpieczeństwa
  91. PN-EN ISO 10807: 2001 Przewody rurowe. Faliście giętkie przewody metalowe do ochrony przewodów elektrycznych w atmosferach zagrożonych wybuchem
  92. PN-IEC 61892-7: 2000, Ruchome i stałe platformy morskie. Instalacje elektryczne. Przestrzenie zagrożone wybuchem
  93. PN-84/E-08119, Elektryczne urządzenia przeciwwybuchowe. Mieszaniny wybuchowe. Klasyfikacja i metody badań
  94. PN-92/E-05201, Ochrona przed elektrycznością statyczną. Metody oceny zagrożeń wywołanych elektryzacją materiałów dielektrycznych stałych. Metody oceny zagrożenia pożarowego i/lub wybuchowego
  95. PN-92/E-05202, Ochrona przed elektrycznością statyczną. Bezpieczeństwo pożarowe i/lub wybuchowe. Wymagania ogólne
  96. PN-92/E-05203, Ochrona przed elektrycznością statyczną. Materiały i wyroby stosowane w obiektach oraz strefach zagrożonych wybuchem. Metody badania oporu elektrycznego właściwego i oporu upływu
  97. PN-93/C-01200.11, Zagrożenie pożarem i wybuchem. Parametry zapalności i wybuchowości. Oznaczanie zawartości nadtlenków w cieczach organicznych
  98. PN-C-01200-12: 1994, Zagrożenie pożarem i wybuchem. Parametry zapalności i wybuchowości. Oznaczanie temperatury tlenia pyłów w warstwie
  99. PN-C-01200-13: 1998, Zagrożenie pożarem i wybuchem. Parametry zapalności i wybuchowości. Oznaczanie zapalności i szybkości palenia substancji w postaci proszków, granulatów lub past metodą ścieżki
  100. PN-C-01200-14: 2000, Zagrożenie pożarem i wybuchem. Parametry zapalności i wybuchowości. Oznaczanie zdolności substancji stałych, w postaci sproszkowanej lub granulowanej, do samonagrzewania aż do samozapalenia
  101. PN-C-01200-15: 2000, Zagrożenie pożarem i wybuchem. Parametry zapalności i wybuchowości. Oznaczanie zdolności substancji ciekłych do podtrzymywania palenia
  102. PN-E-05205: 1997, Ochrona przed elektrycznością statyczną. Ochrona przed elektrycznością statyczną w produkcji i stosowaniu materiałów wybuchowych. Wymagania
  103. SEP-E-004, Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe. Projektowanie i budowa
  104. N-IEC 364-703: 1993, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji. Pomieszczenia wyposażone w ogrzewacze do sauny
  105. PN-IEC 60050-826: 2000 +Ap1: 2000, Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki. Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych
  106. PN-IEC 60364-1: 2000, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Zakres, przedmiot i wymagania podstawowe
  107. PN-IEC 60364-3: 2000Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ustalanie ogólnych charakterystyk
  108. PN-IEC 60364-4-41: 2000, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przeciwporażeniowa
  109. PN-IEC 60364-4-42: 1999, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przed skutkami oddziaływania cieplnego
  110. PN-IEC 60364-4-43: 1999, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przed prądem przetężeniowym
  111. PN-IEC 60364-4-442: 1999, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przed przepięciami. Ochrona instalacji niskiego napięcia przed przejściowymi przepięciami i uszkodzeniami przy doziemieniach w sieciach wysokiego napięcia
  112. PN-IEC 60364-4-443: 1999, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przed przepięciami. Ochrona przed przepięciami atmosferycznymi lub łączeniowymi
  113. PN-IEC 60364-4-444: 2001Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przed przepięciami. Ochrona przed zakłóceniami elektromagnetycznymi (EMI) w instalacjach obiektów budowlanych
  114. PN-IEC 60364-4-45: 1999, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Ochrona przed obniżeniem napięcia
  115. PN-IEC 60364-4-46: 1999, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Odłączanie izolacyjne i łączenie
  116. PN-IEC 60364-4-47: 2001, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Stosowanie środków ochrony dla zapewnienia bezpieczeństwa. Postanowienia ogólne. Środki ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym
  117. PN-IEC 60364-4-473: 1999, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Stosowanie środków ochrony zapewniających bezpieczeństwo. Środki ochrony przed prądem przetężeniowym
  118. PN-IEC 60364-4-482: 1999, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa. Dobór środków ochrony w zależności od wpływów zewnętrznych. Ochrona przeciwpożarowa((60364-4-482: 1999, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych – Ochrona dla zapewnienia bezpieczeństwa – Dobór środków ochrony w zależności od wpływów zewnętrznych – Ochrona przeciwpożarowa
  119. PN-IEC 60364-5-51: 2000, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Postanowienia ogólne
  120. PN-IEC 60364-5-52: 2002, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Oprzewodowanie
  121. PN-IEC 60364-5-523: 2001, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Obciążalność prądowa długotrwała przewodów
  122. PN-IEC 60364-5-53: 2000Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Aparatura rozdzielcza i sterownicza
  123. PN-IEC 60364-5-534: 2003, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Urządzenia do ochrony przed przepięciami
  124. PN-IEC 60364-5-537: 1999, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Aparatura rozdzielcza i sterownicza. Urządzenia do odłączania izolacyjnego i łączenia
  125. PN-IEC 60364-5-54: 1999, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Uziemienia i przewody ochronne
  126. PN-IEC 60364-5-548: 2001Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Układy uziemiające i połączenia wyrównawcze instalacji informatycznych
  127. PN-IEC 60364-5-551: 2003Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Inne wyposażenie. Niskonapięciowe zespoły prądotwórcze
  128. PN-IEC 60364-5-559: 2003, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Inne wyposażenie. Oprawy oświetleniowe i instalacje oświetleniowe
  129. PN-IEC 60364-5-56: 1999, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Instalacje bezpieczeństwa
  130. PN-IEC 60364-6-61: 2000, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Sprawdzanie. Sprawdzanie odbiorcze
  131. PN-IEC 60364-7-701: 1999, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji. Pomieszczenia wyposażone w wannę lub/i basen natryskowy
  132. PN-IEC 60364-7-702: 1999, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji. Baseny pływackie i inne
  133. PN-IEC 60364-7-702: 1999/Ap1: 2002Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji. Baseny pływackie i inne
  134. PN-IEC 60364-7-704: 1999, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji. Instalacje na terenie budowy i rozbiórki
  135. PN-IEC 60364-7-705: 1999, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji. Instalacje elektryczne w gospodarstwach rolniczych i ogrodniczych
  136. PN-IEC 60364-7-706: 2000, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji. Przestrzenie ograniczone powierzchniami przewodzącymi
  137. PN-IEC 60364-7-707: 1999Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji. Wymagania dotyczące uziemień instalacji urządzeń przetwarzania danych
  138. PN-IEC 60364-7-708: 1999, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji. Kempingi i pojazdy wypoczynkowe
  139. PN-IEC 60364-7-714: 2003, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji. Instalacje oświetlenia zewnętrznego
  140. PN-IEC 60364-7-717: 2004, Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Część 7-717: Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji. Zespoły ruchome lub przewoźne
  141. PN-83/E-04160.73, Przewody elektryczne. Metody badań. Pomiary oporności izolacji
  142. PN-90/E-04160.56, Przewody elektryczne. Metody badań. Badanie zapalności metodą wskaźnika tlenowego
  143. PN-EN 50265-1: 2001, Wspólne metody badania palności przewodów i kabli. Sprawdzenie odporności pojedynczego izolowanego przewodu lub kabla na pionowe rozprzestrzenianie płomienia. Część 1: Aparatura
  144. PN-EN 50265-2-1: 2001, Wspólne metody badania palności przewodów i kabli. Sprawdzenie odporności pojedynczego izolowanego przewodu lub kabla na pionowe rozprzestrzenianie płomienia. Część 2-1: Sposoby badania. Płomień mieszankowy 1 kW
  145. PN-EN 50265-2-2: 2001, Wspólne metody badania palności przewodów i kabli. Sprawdzenie odporności pojedynczego izolowanego przewodu lub kabla na pionowe rozprzestrzenianie płomienia. Część 2-2: Sposoby badania. Płomień palnika dyfuzyjnego
  146. PN-EN 50266-1: 2003, Wspólne metody badania palności przewodów i kabli. Sprawdzenie odporności na pionowe rozprzestrzenianie się płomienia wzdłuż pionowo zamontowanych wiązek kabli lub przewodów. Część 1: Aparatura
  147. PN-EN 50266-2-1: 2003, Wspólne metody badania palności przewodów i kabli. Sprawdzenie odporności na pionowe rozprzestrzenianie się płomienia wzdłuż pionowo zamontowanych wiązek kabli lub przewodów. Część 2-1: Metody badania. Kategoria A F/R
  148. PN-EN 50266-2-2: 2003, Wspólne metody badania palności przewodów i kabli. Sprawdzenie odporności na pionowe rozprzestrzenianie się płomienia wzdłuż pionowo zamontowanych wiązek kabli lub przewodów. Część 2-2: Metody badania. Kategoria A
  149. PN-EN 50266-2-3: 2003, Wspólne metody badania palności przewodów i kabli. Sprawdzenie odporności na pionowe rozprzestrzenianie się płomienia wzdłuż pionowo zamontowanych wiązek kabli lub przewodów. Część 2-3: Metody badania. Kategoria B
  150. PN-EN 50266-2-4: 2003Wspólne metody badania palności przewodów i kabli. Sprawdzenie odporności na pionowe rozprzestrzenianie się płomienia wzdłuż pionowo zamontowanych wiązek kabli lub przewodów. Część 2-4: Metody badania. Kategoria C
  151. PN-EN 50266-2-5: 2003, Wspólne metody badania palności przewodów i kabli. Sprawdzenie odporności na pionowe rozprzestrzenianie się płomienia wzdłuż pionowo zamontowanych wiązek kabli lub przewodów. Część 2-5: Metody badania przewodów i kabli o małych wymiarach. Kategoria D
  152. PN-HD 604 S1: 2002, Kable energetyczne na napięcie znamionowe 0,6/1 kV, nie przenoszące płomienia, przeznaczone do pracy w elektrowniach
  153. PN-HD 604 S1: 2002/A2: 2003, Kable energetyczne na napięcie znamionowe 0,6/1 kV i 1,9/3,3 kV, nie przenoszące płomienia, przeznaczone do pracy w elektrowniach (Zmiana A2
  154. PN-IEC 60331-23: 2003, Badania kabli i przewodów elektrycznych poddanych działaniu ognia. Ciągłość obwodu. Część 23: Metody badania i wymagania. Elektryczne kable i przewody teleinformatyczne
  155. PN-EN 50341-1: 2002, Elektroenergetyczne linie napowietrzne prądu przemiennego powyżej 45 kV. Część 1: Wymagania ogólne. Wspólne specyfikacje
  156. PN-EN 50341-2: 2002, Elektroenergetyczne linie napowietrzne prądu przemiennego powyżej 45 kV. Część 2: Wykaz normatywnych warunków krajowych
  157. PN-EN 50341-3: 2002, Elektroenergetyczne linie napowietrzne prądu przemiennego powyżej 45 kV. Część 3: Zbiór normatywnych warunków krajowych
  158. PN-IEC 60050-466: 2002, Międzynarodowy słownik terminologiczny elektryki. Część 466: Elektroenergetyczne linie napowietrzne
  159. PN-E-05115: 2002Instalacje elektroenergetyczne prądu przemiennego o napięciu wyższym od 1 kV
  160. PN-84/C-01200.00 Zagrożenie pożarem i wybuchem. Parametry zapalności i wybuchowości. Postanowienia ogólne i zakres normy
  161. PN-84/C-01200.08 Zagrożenie pożarem i wybuchem. Parametry zapalności i wybuchowości. Oznaczanie dolnej granicy wybuchowości pyłów
  162. PN-84/C-01200.10, Zagrożenie pożarem i wybuchem. Parametry zapalności i wybuchowości. Oznaczanie maksymalnego ciśnienia wybuchu i maksymalnej szybkości narastania ciśnienia wybuchu mieszanin pyłowo-powietrznych
  163. PN-EN 1127-1: 2001Atmosfery wybuchowe. Zapobieganie wybuchowi i ochrona przed wybuchem. Pojęcia podstawowe i metodologia
  164. PN-EN 1127-2: 2002, Atmosfery wybuchowe. Zapobieganie wybuchowi i ochrona przed wybuchem. Część 2: Pojęcia podstawowe i ;metodologia dla górnictwa
  165. PN-EN 13980: 2004, Przestrzenie zagrożone wybuchem. Zastosowanie systemów jakości
  166. PN-EN 1839: 2004, Wyznaczanie granicznych wartości wybuchu gazów i par
  167. PN-EN 26184-1: 2000, Systemy ochrony przeciwwybuchowej. Wyznaczanie wskaźników wybuchowości pyłów palnych w powietrzu
  168. PN-EN 26184-2: 2000,  Systemy ochrony przeciwwybuchowej. Wyznaczanie wskaźników wybuchowości gazów palnych w powietrzu
  169. PN-EN 26184-3: 2000 Systemy ochrony przeciwwybuchowej. Wyznaczanie wskaźników wybuchowości mieszanin paliwowo-powietrznych innych niż mieszaniny pyłowo-powietrzne i gazowo-powietrzne
  170. PN-EN 26184-4: 2000, Systemy ochrony przeciwwybuchowej. Wyznaczanie skuteczności systemów tłumienia wybuchów
  171. PN-EN 50073: 2002, Przewodnik do wyboru, instalacji, używania i konserwacji aparatury i pomiaru gazów wybuchowych lub tlenu
  172. PN-EN 50303: 2002, Grupa I, kategoria M1 wyposażenia przeznaczonego do działania w atmosferach zagrożonych wybuchem metanu i/lub pyłu węglowego
  173. PN-ISO 8421-7: 2000, Ochrona przeciwpożarowa. Terminologia. Środki wykrywania i tłumienia wybuchu
  174. PN-E-08350-14: 2002,  Systemy sygnalizacji pożarowej. Projektowanie, zakładanie, odbiór, eksploatacja i konserwacja instalacji
  175. PN-EN 54-1: 1998, Systemy sygnalizacji pożarowej. Wprowadzenie
  176. PN-EN 54-10: 2002, Systemy sygnalizacji pożarowej. Część 10: Wykrywacze płomieni. Czujki punktowe
  177. PN-EN 54-11: 2002, Systemy sygnalizacji pożarowej. Część 11: Ręczne ostrzegacze pożarowe
  178. PN-EN 54-12: 2004, Systemy sygnalizacji pożarowej. Część 12: Czujki dymu. Czujki liniowe
  179. PN-EN 54-2: 2002, Systemy sygnalizacji pożarowej. Część 2: Centrale sygnalizacji pożarowej
  180. PN-EN 54-3: 2003, Systemy sygnalizacji pożarowej. Część 3: Pożarowe urządzenia alarmowe. Sygnalizatory akustyczne
  181. PN-EN 54-4: 2001+ Az1: 2004 Systemy sygnalizacji pożarowej. Część 4: Zasilacze
  182.  PN-EN 54-5: 2003, Systemy sygnalizacji pożarowej. Część 5: Czujki ciepła. Czujki punktowe
  183. PN-EN 54-7: 2002 +A1: 2003, Systemy sygnalizacji pożarowej. Część 7: Czujki punktowe działające z wykorzystaniem światła rozproszonego, światła przechodzącego lub jonizacji
  184. PN-EN 50136-1-1: 2002,  Systemy alarmowe. Urządzenia i systemy transmisji alarmu. Część 1-1: Wymagania ogólne dla systemów transmisji alarmu
  185. PN-EN 50136-1-2: 2002, Systemy alarmowe. Urządzenia i systemy transmisji alarmu. Część 1-2: Wymagania dla systemów wykorzystujących specjalizowane tory transmisji
  186. PN-EN 50136-1-3: 2002, Systemy alarmowe. Urządzenia i systemy transmisji alarmu. Część 1-3: Wymagania dla systemów łączności cyfrowej wykorzystującej telefoniczną publiczną sieć komutowaną
  187. PN-EN 50136-1-4: 2002, Systemy alarmowe. Urządzenia i systemy transmisji alarmu. Część 1-4: Wymagania dla systemów łączności akustycznej wykorzystującej telefoniczną publiczną sieć komutowaną
  188. PN-EN 50136-2-1: 2002, Systemy alarmowe. Urządzenia i systemy transmisji alarmu. Część 2-1: Wymagania ogólne dla urządzeń transmisji alarmu
  189. PN-EN 50136-2-2: 2002, Systemy alarmowe. Urządzenia i systemy transmisji alarmu. Część 2-2: Wymagania dla urządzeń stosowanych w systemach wykorzystujących specjalizowane tory transmisji
  190. PN-EN 50136-2-3: 2002, Systemy alarmowe. Urządzenia i systemy transmisji alarmu. Część 2-3: Wymagania dla urządzeń stosowanych w systemach wykorzystujących telefoniczną publiczną sieć komutowaną
  191. PN-EN 50136-2-4: 2002, Systemy alarmowe. Urządzenia i systemy transmisji alarmu. Część 2-4: Wymagania dla urządzeń stosowanych w systemach łączności akustycznej wykorzystującej telefoniczną publiczną sieć komutowaną
  192. PN-G-50251: 1998, Górnictwo odkrywkowe. Urządzenia sygnalizacji pożarowej na koparkach i zwałowarkach. Wymagania podstawowe
  193. PN-EN 615: 1999, Ochrona przeciwpożarowa. Środki gaśnicze. Wymagania techniczne dotyczące proszków innych niż do gaszenia pożarów grupy D
  194. PN-EN 1568-1: 2002Środki gaśnicze. Pianotwórcze środki gaśnicze. Część 1: Wymagania dotyczące środków pianotwórczych do wytwarzania piany średniej służącej do powierzchniowego gaszenia cieczy palnych nie mieszających się z wodą
  195. PN-EN 1568-2: 2002, Środki gaśnicze. Pianotwórcze środki gaśnicze. Część 2: Wymagania dotyczące środków pianotwórczych do wytwarzania piany lekkiej służącej do powierzchniowego gaszenia cieczy palnych nie mieszających się z wodą
  196. PN-EN 1568-3: 2003, Środki gaśnicze. Pianotwórcze środki gaśnicze. Część 3: Wymagania dotyczące środków pianotwórczych do wytwarzania piany ciężkiej służącej do powierzchniowego gaszenia cieczy palnych nie mieszających się z wodą
  197. PN-EN 25923: 1999, Ochrona przeciwpożarowa. Środki gaśnicze. Dwutlenek węgla
  198. PN-EN 27201-1: 1999,Ochrona przeciwpożarowa. Środki gaśnicze. Halony. Wymagania techniczne dotyczące halonu 1211 i halonu 1301
  199. PN-EN 27201-2: 1999, Ochrona przeciwpożarowa. Środki gaśnicze. Halony. Wymagania techniczne dotyczące bezpiecznego obchodzenia się i postępowania przy przetłaczaniu
  200. PN-EN 671-1: 2002, Stałe urządzenia gaśnicze. Hydranty wewnętrzne. Część 1: Hydranty wewnętrzne z wężem półsztywnym
  201. PN-EN 671-2: 2002, Stałe urządzenia gaśnicze. Hydranty wewnętrzne. Część 2: Hydranty wewnętrzne z wężem płasko składanym
  202. PN-EN 671-3: 2002, Stałe urządzenia gaśnicze. Hydranty wewnętrzne. Część 3: Konserwacja hydrantów wewnętrznych z wężem półsztywnym i hydrantów wewnętrznych z wężem płasko składanym;
  203. PN-76/M-51082, Sprzęt pożarniczy. Hydronetki wodne
  204. PN-88/M-51072, Sprzęt pożarniczy. Agregaty śniegowe
  205. PN-EN 1866: 2001, Gaśnice przewoźne
  206. PN-EN 1869: 1999, Koce gaśnicze
  207. PN-EN 3-1: 1998, Gaśnice przenośne. Rodzaje, czas działania, pożary testowe grupy A i B
  208. PN-EN 3-2: 1999, Gaśnice przenośne. Szczelność, badanie przewodności elektrycznej, badanie zagęszczalności, wymagania szczególne
  209. PN-EN 3-3: 1998, Gaśnice przenośne. Konstrukcja, wytrzymałość na ciśnienie, badania mechaniczne
  210. PN-EN 3-4: 1999, Gaśnice przenośne. Wielkości napełnienia i minimalne wymagania dotyczące skuteczności gaśniczej
  211. PN-EN 3-5+AC: 1999, Gaśnice przenośne. Wymagania i badania dodatkowe
  212. PN-EN 3-6+ A1: 1997, Gaśnice przenośne. Postanowienia dotyczące weryfikacji zgodności gaśnic przenośnych z EN 3, arkusze od 1 do 5
  213. PN-65/M-51201, Sprzęt pożarniczy. Tłumica
  214. PN-65/M-51504, Sprzęt pożarniczy. Bosaki
  215. PN-75/M-51000, Sprzęt pożarniczy. Podział i nazwy
  216. PN-78/M-51005, Urządzenia gaśnicze i zabezpieczające. Podział i nazwy
  217. PN-87/M-51151, Sprzęt pożarniczy. Pożarnicze węże tłoczne
  218. PN-90/C-83604.04, Środki gaśnicze. Halony. Pobieranie i przygotowywanie próbek do badań
  219. PN-90/C-83604.05, Środki gaśnicze. Halony. Oznaczanie pozostałości po odparowaniu
  220. PN-91/C-83604.06, Środki gaśnicze. Halony. Oznaczanie kwasowości metodą miareczkową
  221. PN-91/M-51024, Sprzęt pożarniczy. Pokrywy nasad
  222. PN-91/M-51031, Sprzęt pożarniczy. Łączniki
  223. PN-91/M-51038, Sprzęt pożarniczy. Nasady
  224. PN-91/M-51042, Sprzęt pożarniczy. Przełączniki
  225. PN-91/M-51046, Sprzęt pożarniczy. Uszczelki do łączników, przełączników, nasad i pokryw nasad
  226. PN-92/C-83605, Środki gaśnicze. Ładunek do wytwarzania piany chemicznej
  227. PN-93/M-51068, Sprzęt pożarniczy. Prądownice pianowe
  228. PN-EN 1568-4: 2003, Środki gaśnicze. Pianotwórcze środki gaśnicze. Część 4: Wymagania dotyczące środków pianotwórczych do wytwarzania piany ciężkiej służącej do powierzchniowego gaszenia cieczy palnych mieszających się z wodą
  229. PN-ISO 8421-4: 1998, Ochrona przeciwpożarowa. Terminologia. Wyposażenie gaśnicze
  230. PN-EN 62305-2: 2008 Ochrona odgromowa – Część 2: Zarządzanie ryzykiem), ((PN-EN 62305-1: 2011 Ochrona odgromowa – Część 1: Zasady ogólne
  231. PN-86/E-05003.01, Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Wymagania ogólne
  232. PN-89/E-05003.03, Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Ochrona obostrzona
  233. PN-92/E-05003.04, Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Ochrona specjalna
  234. PN-EN 50164-1: 2002, Elementy urządzenia piorunochronnego (LPS). Część 1: Wymagania stawiane elementom połączeniowym
  235. PN-EN 50164-2: 2003, Elementy urządzenia piorunochronnego (LPC). Część 2: Wymagania dotyczące przewodów i uziomów
  236. PN-EN 61663-1: 2002, Ochrona odgromowa. Linie telekomunikacyjne. Część 1: Instalacje światłowodowe
  237. PN-EN 61663-2: 2002, Ochrona odgromowa. Linie telekomunikacyjne. Część 2: Linie wykonywane przewodami metalowymi
  238. PN-IEC 61024-1: 2001+ Ap1: 2002, Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Zasady ogólne
  239. PN-IEC 61024-1-1: 2001, Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Zasady ogólne. Wybór poziomów ochrony dla urządzeń piorunochronnych
  240. PN-IEC 61024-1-2: 2002, Ochrona odgromowa obiektów budowlanych. Część 1-2: Zasady ogólne. Przewodnik B. Projektowanie, montaż, konserwacja i sprawdzanie urządzeń piorunochronnych
  241. PN-87/B-02411Ogrzewnictwo. Kotłownie wbudowane na paliwo stałe. Wymagania
  242. PN-B 02431-1: 1999, Ogrzewnictwo. Kotłownie wbudowane na paliwa gazowe o gęstości względnej mniejszej niż 1. Wymagania
  243. PN-83/B-03430, + Az3: 2000, Wentylacja w budynkach mieszkalnych zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej. Wymagania
  244. PN-EN 12259-1: 2003, Stałe urządzenia gaśnicze. Podzespoły urządzeń tryskaczowych i zraszaczowych. Część 1: Tryskacze
  245. PN-EN 12259-2: 2001+ Az1: 2004, Stałe urządzenia gaśnicze. Podzespoły urządzeń tryskaczowych i zraszaczowych. Część 2: Zawory kontrolno-alarmowe wodne
  246. PN-M-43026: 1998 Wentylatory. Wytyczne do konstrukcji wentylatorów przetłaczających wybuchowe mieszaniny gazów palnych i par z powietrzem
  247. PN-EN 12259-3: 2003, Stałe urządzenia gaśnicze. Podzespoły urządzeń tryskaczowych i zraszaczowych. Część 3: Zawory kontrolno-alarmowe powietrzne
  248. PN-EN 12259-4: 2003, Stałe urządzenia gaśnicze. Podzespoły urządzeń tryskaczowych i zraszaczowych. Część 4: Turbinowe urządzenia alarmowe
  249. PN-EN 12259-5: 2003, Stałe urządzenia gaśnicze. Podzespoły urządzeń tryskaczowych i zraszaczowych. Część 5 : Czujniki przepływu wody
  250. PN-EN 12845: 2004, Stałe urządzenia gaśnicze. Automatyczne urządzenia tryskaczowe. Projektowanie, instalowanie i konserwacja
  251. PN-ISO 6182-5: 1998, Ochrona przeciwpożarowa. Urządzenia tryskaczowe. Wymagania i metody badań dla zaworów wzbudzających
  252. PN-74/M-51530, Urządzenia gaśnicze. Urządzenia zraszaczowe. Określenia
  253. PN-93/M-51250.01, Stałe urządzenia gaśnicze. Urządzenia na dwutlenek węgla. Zasady projektowania i instalowania
  254. PN-EN 12094-13: 2002, Stałe urządzenia gaśnicze. Elementy składowe urządzeń gaśniczych gazowych. Część 13: Wymagania i metody badań dla zaworów zwrotnych
  255. PN-EN 12094-5: 2002 Stałe urządzenia gaśnicze. Podzespoły do urządzeń gaśniczych gazowych. Część 5: Wymagania i metody badań zaworów kierunkowych wysokociśnieniowych i niskociśnieniowych oraz ich urządzeń wyzwalających stosowanych w urządzeniach gaśniczych na CO2
  256. PN-EN 12094-6: 2002, Stałe urządzenia gaśnicze. Podzespoły do urządzeń gaśniczych gazowych. Część 6: Wymagania i metody badań nieelektrycznych urządzeń blokujących stosowanych w urządzeniach gaśniczych na CO2
  257. PN-EN 12094-7: 2002, Stałe urządzenia gaśnicze. Podzespoły do urządzeń gaśniczych gazowych. Część 7: Wymagania i metody badań dysz stosowanych w urządzeniach gaśniczych na CO2
  258. PN-EN 12094-8: 2000 Stałe urządzenia gaśnicze. Podzespoły do urządzeń gaśniczych gazowych. Wymagania i metody badań dla połączeń elastycznych urządzeń gaśniczych na CO2
  259. PN-EN 12416-1: 2002, Stałe urządzenia gaśnicze. Urządzenia proszkowe. Część 1: Wymagania i metody badań dla części składowych
  260. PN-EN 12416-2: 2002,Stałe urządzenia gaśnicze. Urządzenia proszkowe. Część 2: Projektowanie, konstrukcja i konserwacja
  261. PN-EN 13501-4+A1: 2010, Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków – Część 4: Klasyfikacja na podstawie wyników badań odporności ogniowej elementów systemów kontroli rozprzestrzeniania dymu
  262. PN-EN 13501-3+A1: 2010, Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków – Część 3: Klasyfikacja na podstawie badań odporności ogniowej wyrobów i elementów stosowanych w instalacjach użytkowych w budynkach: ognioodpornych przewodów wentylacyjnych i przeciwpożarowych klap odcinających
  263. PN-87/B-03433, Wentylacja. Instalacje wentylacji mechanicznej wywiewnej w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych. Wymagania
  264. PN-88/B-02855, Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania wydzielania toksycznych produktów rozkładu i spalania materiałów
  265. PN-89/B-02856, Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania właściwości dymotwórczych materiałów ((PN-89/B-02856Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania właściwości dymotwórczych materiałów
  266. PN-B 02873: 1996, Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania stopnia rozprzestrzeniania ognia po instalacjach rurowych i przewodach wentylacyjnych
  267. PN-B 02874: 1996+ Az1: 1999, Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania stopnia palności materiałów budowlanych
  268. PN-B 02875: 1998, Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania odporności ogniowej i skuteczności ogniochronnej sufitów podwieszonych
  269. PN-B 02876: 1998, Ochrona przeciwpożarowa budynków. Badania odporności ogniowej systemów uszczelnień przejść instalacyjnych
  270. PN-EN 1363-1: 2001, Badania odporności ogniowej. Część 1: Wymagania ogólne
  271. PN-EN 1363-2: 2001Badania odporności ogniowej. Część 2: Procedury alternatywne i dodatkowe
  272. PN-EN 1364-1: 2001, Badania odporności ogniowej elementów nienośnych. Część 1: Ściany
  273. PN-EN 1364-2: 2001, Badania odporności ogniowej elementów nienośnych. Część 2: Sufity
  274. PN-EN 1365-1: 2001, Badania odporności ogniowej elementów nośnych. Część 1: Ściany
  275. PN-EN 1365-2: 2002, Badania odporności ogniowej elementów nośnych. Część 2: Stropy i dachy
  276. PN-EN 1365-3: 2002, Badania odporności ogniowej elementów nośnych. Część 3: Belki
  277. PN-EN 1365-4: 2001, Badania odporności ogniowej elementów nośnych. Część 4: Słupy
  278. PN-EN 1366-1: 2001Badania odporności ogniowej instalacji użytkowych. Część 1: Przewody wentylacyjne
  279. PN-EN 1366-2: 2001, Badania odporności ogniowej instalacji użytkowych. Część 2: Przeciwpożarowe klapy odcinające
  280. PN-EN 1634-1: 2002, Badania odporności ogniowej zestawów drzwiowych i żaluzjowych. Część 1: Drzwi i żaluzje przeciwpożarowe
  281. PN-EN 1634-3: 2002,Badania odporności ogniowej zestawów drzwiowych i żaluzjowych. Część 3: Sprawdzanie dymoszczelności drzwi i żaluzji
  282. PN-EN 357: 2002Szkło w budownictwie. Ognioodporne elementy oszkleniowe z przezroczystych lub przejrzystych wyrobów szklanych. Klasyfikacja ognioodporności
  283. PN-EN 1047-1: 1999, Pomieszczenia i urządzenia do przechowywania wartości. Klasyfikacja i metody badań odporności ogniowej. Urządzenia do przechowywania nośników informacji
  284. PN-EN 1047-2: 2002, Pomieszczenia i urządzenia do przechowywania wartości. Klasyfikacja i metody badań odporności ogniowej. Część 2: Pomieszczenia oraz pojemniki do przechowywania nośników informacji
  285. PN-EN 81-58: 2004, Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów. Badania i próby. Część 58: Próba odporności ogniowej drzwi przystankowych
  286. PN-ISO 11925-3: 2000, Reakcja na ogień. Zapalność materiałów budowlanych poddanych bezpośredniemu działaniu płomienia. Działanie płomieni z wielu źródeł
  287. PN-EN 13238: 2002, Badania reakcji na ogień wyrobów budowlanych. Sezonowanie próbek i ogólne zasady wyboru podkładów pod próbki
  288. PN-EN 13501-1: 2004, Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków. Część 1: Klasyfikacja na podstawie badań reakcji na ogień ((PN-EN 13501-1: 2004Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków. Część 1: Klasyfikacja na podstawie badań reakcji na ogień
  289. PN-EN 13823: 2004, Badania reakcji na ogień wyrobów budowlanych. Wyroby budowlane, z wyłączeniem podłogowych, poddane oddziaływaniu termicznemu pojedynczego płonącego przedmiotu
  290. PN-EN ISO 1182: 2004, Badania reakcji na ogień wyrobów budowlanych. Badania niepalności
  291. PN-EN ISO 1716: 2004, Badania reakcji na ogień wyrobów budowlanych. Określanie ciepła spalania
  292. PN-EN ISO 9239-1: 2004, Badania reakcji na ogień posadzek. Część 1: Określanie właściwości ogniowych metodą płyty promieniującej
  293. PN-EN ISO 11925-2: 2004, Badania reakcji na ogień. Zapalność materiałów poddawanych bezpośredniemu działaniu płomienia. Część 2: Badania przy działaniu pojedynczego płomienia
  294. PN-ISO 9705: 1999, Ochrona przeciwpożarowa. Badania ogniowe. Badanie wyrobów powierzchniowych w pomieszczeniu pełnej skali
  295. PN-EN 60695-1-1: 2001, Badanie zagrożenia ogniowego. Wytyczne do oceny zagrożenia ogniowego wyrobów elektrotechnicznych. Wytyczne ogólne
  296. PN-EN 60695-1-30: 2003, Badanie zagrożenia ogniowego. Część 1-30: Wytyczne do oceny zagrożenia ogniowego wyrobów elektrotechnicznych. Zastosowanie procedury doboru wstępnego jako metody badań
  297. PN-EN 60695-2-4/0: 1999, Badanie zagrożenia ogniowego. Metody badań. Metody badania płomieniem palnika dyfuzyjnego i palnika z komorą mieszankową
  298. PN-EN 60695-2-4/1: 1997+ A1:2002, Badanie zagrożenia ogniowego. Metody badań. Znamionowy płomień probierczy mieszankowy 1 kW i wytyczne;
  299. PN-EN 60695-2-10: 2002, Badanie zagrożenia ogniowego. Część 2-10: Metody badań oparte na żarzącym się/gorącym drucie. Aparatura stosowana do metody żarzącym się drutem i normalny sposób wykonywania prób
  300. PN-EN 60695-2-11: 2002, Badanie zagrożenia ogniowego. Część 2-11: Metody badań oparte na żarzącym się/gorącym drucie. Metody badań palności żarzącym się drutem dla wyrobów gotowych
  301. PN-EN 60695-2-12: 2002, Badanie zagrożenia ogniowego. Część 2-12: Metody badań oparte na żarzącym się/gorącym drucie. Metody badań palności żarzącym się drutem dla materiałów
  302. PN-EN 60695-2-13: 2002, Badanie zagrożenia ogniowego. Część 2-13: Metody badań oparte na żarzącym się/gorącym drucie. Metoda badań zapalności żarzącym się drutem dla materiałów
  303. PN-EN 60695-4: 2001, Badanie zagrożenia ogniowego. Terminologia dotycząca prób ogniowych
  304. PN-EN 60695-5-1: 2003, Badanie zagrożenia ogniowego. Część 5-1: Działania korozyjne wyziewów ogniowych. Wytyczne ogólne
  305. PN-EN 60695-6-1: 2003, Badanie zagrożenia ogniowego. Część 6-1: Nieprzezroczystość dymu. Wytyczne ogólne, ((PN-EN 60695-7-1: 2002, Badanie zagrożenia ogniowego. Część 7-1: Wytyczne do zminimalizowania zagrożenia toksycznego przy paleniu się wyrobów elektrotechnicznych. Postanowienia ogólne
  306. PN-EN 60695-8-1: 2003, Badanie zagrożenia ogniowego. Część 8-1: Wydzielanie ciepła. Wytyczne ogólne
  307. PN-EN 60695-9-1: 2003, Badanie zagrożenia ogniowego. Część 9-1: Powierzchniowe rozprzestrzenianie się płomienia. Wytyczne ogólne
  308. PN-EN 60695-10-3: 2003, Badanie zagrożenia ogniowego. Część 10-3: Nadmierne ciepło. Próba odprężenia odkształceń powstałych przy formowaniu tworzyw
  309. PN-EN 60695-11-10: 2002, Badanie zagrożenia ogniowego. Część 11-10: Płomienie probiercze. Metody badania płomieniem probierczym 50 W przy poziomym i pionowym ustawieniu próbki
  310. PN-EN 60695-11-20: 2002, Badanie zagrożenia ogniowego. Część 11-20: Płomienie probiercze. Metody badania płomieniem probierczym 500 W
  311. PN-IEC 695-2-2+A1: 1996, Badanie zagrożenia ogniowego. Metody badań. Próba płomieniem igłowym
  312. PN-IEC 695-2-2+A1: 1996/Ap1: 1999, Badanie zagrożenia ogniowego. Metody badań. Próba płomieniem igłowym
  313. PN-EN 60707: 2002, Palność materiałów niemetalicznych stałych narażonych na działanie źródeł ognia. Wykaz metod badań
  314. PN-EN ISO 10093: 2001, Tworzywa sztuczne. Badania ogniowe. Znormalizowane źródła zapłonu;
  315. PN-82/B-02857, Ochrona przeciwpożarowa w budownictwie. Przeciwpożarowe zbiorniki wodne. Wymagania ogólne
  316. PN-EN ISO 13702: 2002, Przemysł naftowy i gazowniczy. Ochrona przeciwpożarowa i przeciwwybuchowa na platformach morskich. Wymagania i wytyczne
  317. PN-ISO 8421-1/Ak: 1997, Ochrona przeciwpożarowa. Terminologia. Terminy ogólne i dotyczące zjawiska pożaru dla potrzeb krajowych
  318. PN-ISO 8421-1: 1997, Ochrona przeciwpożarowa. Terminologia. Terminy ogólne i dotyczące zjawiska pożaru
  319. PN-ISO 8421-2: 1997, Ochrona przeciwpożarowa. Terminologia. Budowlane środki ochrony przeciwpożarowej
  320. PN-ISO 8421-5: 1997, Ochrona przeciwpożarowa. Terminologia. Ochrona przed zadymieniem
  321. PN-ISO 8421-6: 1997, Ochrona przeciwpożarowa. Terminologia. Ewakuacja i środki ewakuacji
  322. (PN-ISO 8421-8: 1998 Ochrona przeciwpożarowa. Terminologia. Zwalczanie pożaru, ratownictwo i obchodzenie się z materiałami niebezpiecznymi
  323. PN-92/M-34111, Silniki spalinowe tłokowe. Ochrona przeciwpożarowa
  324. PN-EN 13478: 2002,  Maszyny. Bezpieczeństwo. Zapobieganie pożarom i ochrona przeciwpożarowa
  325. PN-EN 1146: 1999+A3: 2002, Ucieczkowy sprzęt ochrony układu oddechowego. Aparaty powietrzne butlowe z kapturem (ucieczkowe aparaty powietrzne butlowe z kapturem). Wymagania, badanie, znakowanie
  326. PN-EN 403: 1996, Ucieczkowy sprzęt ochrony układu oddechowego. Sprzęt oczyszczający wyposażony w kaptur, przeznaczony do użycia podczas pożaru. Wymagania, badanie, znakowanie
  327. PN-EN 404: 1999, Ucieczkowy sprzęt ochrony układu oddechowego. Sprzęt oczyszczający ucieczkowy. Wymagania, badanie, znakowanie
  328. PN-EN 405: 2002, Sprzęt ochrony układu oddechowego. Półmaski pochłaniające lub filtropochłaniające z zaworami. Wymagania, badanie, znakowanie
  329. PN-ISO 6790/Ak: 1997, Sprzęt i urządzenia do zabezpieczeń przeciwpożarowych i zwalczania pożarów. Symbole graficzne na planach ochrony przeciwpożarowej. Wyszczególnienie, arkusz krajowy
  330. PN-ISO 6790: 1996, Sprzęt i urządzenia do zabezpieczeń przeciwpożarowych i zwalczania pożarów. Symbole graficzne na planach ochrony przeciwpożarowej. Wyszczególnienie
  331. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów, [tj. Dz.U. 2023 poz. 822]
  332. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Tekst  jednolity Dz.U. 2019 poz. 1065 z późn zmianami [ https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20190001065/O/D20191065.pdf]
  333. PN-B-02852:2001, Ochrona przeciwpożarowa budynków. Obliczanie gęstości obciążenia ogniowego oraz wyznaczanie względnego czasu trwania pożaru
  334. PN-EN 1990:2004, Eurokod: Podstawy projektowania konstrukcji
  335. Łukomski M., ITB, Przekrycia dachów – wymagania w zakresie odporności ogniowej, Przegląd budowlany 9/2008
  336. Rozporządzenie Ministra Transportu , Budownictwa i Gospodarki Morskiej  z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych [Dz.U. 2012, poz. 463]
  337. PN-EN 1997-2:2009m Eurokod 7 – Projektowanie geotechniczne – Część 2: Rozpoznanie i badanie podłoża gruntowego
  338. Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o zmianie ustaw regulujących warunki dostępu do wykonywania niektórych zawodów [ Dz.U. 2015 poz. 1505]

________________________________

04 wrz 14
By :
Comments : 0
O autorze
* dr inż. Leszek Chodor. Architekt i Inżynier Konstruktor; Rzeczoznawca budowlany. Autor wielu projektów budowli, w tym nagrodzonych w konkursach krajowych i zagranicznych, a między innymi: projektu wykonawczego konstrukcji budynku głównego Centrum "Manufaktura" w Łodzi, projektu budowlanego konstrukcji budynku PSE w Konstancinie Bielawa, projektów konstrukcji "Cersanit" ( Starachowice, Wałbrzych, Nowograd Wołyński-Ukraina), projektu konstrukcji hali widowiskowo-sportowej Arena Szczecin Autor kilkudziesięciu prac naukowych z zakresu teorii konstrukcji budowlanych, architektury oraz platformy BIM w projektowaniu.

Twój komentarz do artykułu

Popularne na πWiki

Najnowsze na πWitryna

Kontakt

Chodor-Projekt, al. IX Wieków Kielc 6, lok. 3 , Kielce


Tłumacz strony

 

glosby glosbe.com

(C) Chodor Projekt
Leszek Chodor (2014,15)
Translate »