Dąży się do tego, by dwukrzywiznowe powierzchnie przekryć i elewacji budynków były składane z prostych elementów prefabrykowanych: płaskich paneli lub szkła, albo z prostoliniowych prętów. Do tego celu najlepsze są powierzchnie prostokreślne, a wśród nich paraboloida hiperboliczna i hiperboloida obrotowa jednopowłokowa. Z ich płatów tworzone są złożone powierzchnie, np nowoczesne elewacje wieżowców, pokazane na rys.1, zadaszenia z hyparaw (hiperboloidy parabolicznej), pokazano na rys. 2 i wiele innych.
Rys.2 Przekrycie z hypara Scotiabank Calgary
[Wikipedia]
Podstawowym zadaniem jest wydzielenie płata (prefabrykatu). Na rys. 3 pokazano sposób wydzielenia płata podstawowego z powierzchni siodłowej paraboloidy hiperbolicznej. Na rys. 4 i 5 pokazano kilka wariancji składania czterech płatów podstawowych, a na rys. 5 sklejania mniejszych płatów w zwielokrotniony prefabrykat.
Na rys. 6 do 13 pokazano przykłady kształtowania przekryć złożonych z podstawowych płatów (płaskich).
Rys.10 Przekrycie nad sześciokątnym rzutem, złożone z sześciu jednakowych płatów trójkątnych
Czasami powierzchnie złożone buduje się z krzywoliniowych płatów podstawowych, wydzielanych np. w sposób pokazany na rys. 13 , 14 lub 15.
Rysunki 3 do 15 zaczerpnięto z pracy [2].Literatura
- Sekkei N. (2008), Mode Gakuen Spiral Towers – Nagoya, Japan, [ http://www.incredible-pictures.com/2013/05/mode-gakuen-spiral-towers-nagoya-japan.html ]
- Przewłocki S., (1969), Kształtowanie geometryczne konstrukcji powłokowych, Arkady, Warszawa
________________________________