W praktyce inżynierskiej nadal funkcjonuje pojęcie wodoszczelności betonu zdefiniowane w normie z 1988 roku [1]. Współcześnie w dobie Eurokodów pojęcie wodoszczelności powinno być rozumiane jako głębokość penetracji wody pod ciśnieniem wg normy z 2011 roku [2] lub jako klasa szczelności wg nomy [3]. Dawne oznaczenie wodoszczelności”W2 do W12” wg tab.1. powinno być przetłumaczone na nowe „0 do 3” wg tab 2. Tab. 1 Definicja „wodoszczelności” wg [1] Tab.2. Klasa szczelności wg normy [3] Oznaczenie głębokości penetracji wody wg normy [2] przeprowadza się na próbkach sześciennych, prostopadłościennych lub walcowych o boku lub średnicy o wymiarze nie mniejszym niż 150 mm. Na odpowiednio przygotowaną powierzchnię próbki wywierane jest działanie wody pod ciśnieniem. Następnie próbka jest rozłupywana i mierzona jest z dokładnością do 1 mm głębokość penetracji wody. Badanie przeprowadza się w urządzeniach zapewniających zasilanie wodą od dołu. Próbka musi osiągnąć wiek minimum 28 dni. Po umieszczeniu próbki w urządzeniu (np AT 315 – aparat 3-stanowiskowy z pomiarem wody firmy TECNOTEST) przykładamy wodę pod ciśnieniem 500 ± 50 kPa przez 72 ± 2 godz. Oznaczenie wodoszczelności wg normy [1] przeprowadzało się na próbkach sześciennych o boku 200 mm (typ A) lub próbkach sześciennych o boku 150 mm ( typu B podstawowy ). W próbkach typu A frakcja kruszywa poniżej 63 mm , typu B frakcja kruszywa poniżej 32 m. Dopuszcza się badanie próbek wyciętych z konstrukcji. Badanie przeprowadza się w urządzeniach zapewniających zasilanie wodą od góry. Ciśnienie wody w aparacie zwiększa się co 24 godz. o 0,2 MPa a końcowe ciśnienie odpowiadające żądanemu stopniowi wodoprzepuszczalności należy utrzymywać przez 24 godz. Badanie przerywa się gdy 2 próbki z badanej partii wykażą oznaki przesiąkania wody albo po osiągnięciu wymaganego stopnia wodoszczelności ( W2, W4, W6, W8, W10, W12 ). Oznaczenia szczelności betonu według obu przywołanych norm nie mają bezpośredniego przełożenia. Autorowi niw są znane proste zależności korelacyjne, które można byłoby wyznaczyć w drodze badań laboratoryjnych. Ze względu na duże znaczenie praktyczne zaleca się, by oznaczenia prowadzić jednorodnie wg Eurokodu [2], a ocenę jakości betonu i przydatności do zastosowania prowadzić wg normy [3]. W tym kontekście wartościowe badania opisane Lasek, Klabacha [4], a dotyczące badań szczelności, skurczu i temperatury hydratyzacji betonów na bazie różnych cementów (CEM II, CEM III) z różnymi uszczelniaczami ( A- cement zmieszany z aminoalkoholami, B- modyfikowane polimery, C- mikrokrzemionka, D- wypełniacze mineralne, modyfikowane polimery, klinkier) – należałoby też odnieść do klas szczelności wg tab.2). Na szczelność betonów w sposób zasadniczy wpływa ich pielęgnacja.- bardziej od składu mieszanki betonowej i rodzaju cementu. Dla przykładu na rys. 1 pokazano zależność szczelności betonu od klasy pielęgnacji i rodzaju cementu uzyskane z badań [5] . Literatura PN-88/B-06250, Beton zwykły PN-EN 12390-8:2011, Głębokość penetracji wody pod ciśnieniem PN-EN 1992-3:2008, Projektowanie konstrukcji z betonu. Część 3: Silosy i zbiorniki na ciecze Lasek B., Klabacha L., Technologia betonów o podwyższonej szczelności, Inżynier i Budownictwa, 6/2021, s. 78-80 Piotrowicz M., Romanowski P., Woyciechowski P, Klasy pielęgnacji betonu wg PN-EN 13670:2011 – kryteria wyboru i wpływ na kształtowanie właściwości betonu, Prace ICiMB 2013 nr 14, str. 27–40 ________________________________